Studio Voetbal

[Kezmania]

PSV leuker dan Ajax

Gepubliceerd op maandag 20 november 2006

- COLUMN -
Sinds jaar en dag krijgt PSV te weinig waardering. De media zetelen grotendeels in de Randstad en altijd was er wel wat te mekkeren over die ‘boeren’. Maar de realiteit is dat PSV reeds jarenlang het beste speelt van alle clubs. Van een top-3 is al tijden geen sprake meer, omdat Feyenoord een wandelend patiënt is met af een toe een opleving. En van een top-2 kun je feitelijk ook niet meer spreken. PSV doet het jaar in jaar uit met minder mogelijkheden beter dan Ajax.

Als de provincieclub de prestaties van de afgelopen jaren had neergezet in de hoofdstad was men in de media loftrompetten tekort gekomen. Die werden nu alleen omdat het moest en dan nog mondjesmaat gestoken over dat niet geliefde PSV. De Vrije Man erkent al lang de suprematie van ‘beneden de rivieren.’

Pas de laatste tijd wordt her en der PSV positief bejegend. Ajax-trainer Henk ten Cate toonde zich daarover verbaasd, want er zou nog steeds niet aantrekkelijk gespeeld worden. Zondagavond bezigde Martin van Geel, technisch directeur bij Ajax, woorden van die strekking. Altijd en te eeuwig hetzelfde valse liedje.

Aanvallend voetbal kansloos
De Vrije Man is het zat en neemt het maar weer eens op voor PSV. De clubfilosofie is beter (diep ik een andere keer uit), in prestaties ontstijgt men Ajax ruim en, let op, ook de manier van voetballen is attractiever dan die van de voorspelbaar spelende concurrent. AZ laat ik hier nog even buiten beschouwing. Die club heeft nog niets gepresteerd en zou dat wel zo zijn, ook in Alkmaar lijdt men aan die vervelende aanvalsziekte.

Al sinds 1974 wordt in ons land op instigatie van Johan Cruijff het aanvallende voetbal gepredikt. Die visie heeft meer gekost dan het heeft opgeleverd. Alleen Louis van Gaal is er midden jaren negentig succesvol mee geweest. En dat was direct voor het laatst.

Dergelijk voetbal, het spel dat Ajax en dus Oranje nastreven, is geanalyseerd, gefileerd, weerlegd door de concurrentie. Barcelona? Ook dat kon vorig jaar tegen Chelsea en AC Milan alleen triomferen omdat er behoudend werd gespeeld, zelfs in Camp Nou.

Aanvallend voetbal irriteert
De Vrije Man gaat nog een stap verder. Niet alleen omdat dat zogenaamde aanvallen de winstkansen verkleint, doet het zeer aan de ogen, ook het spel op zich geeft geen kick meer. In topsport geldt maar één ding: winnen. Voor vermaak ga je naar circus Elleboog. En het is niet eens vermakelijk, dat spelen via geijkte patronen op de helft van de tegenstander. Gek wordt een mens ervan. Altijd dat via tig schijven naar voren schuiven. Nooit diepte, te zelden snelheid.

De tegenstander, in deze column PSV, maar je kunt er ook elke andere buitenlandse topclub voor invullen, lacht zich een slag in de rondte. Heerlijk, zo’n naïeve opponent die volgens vaste combinaties op jouw helft zijn kop in de strop komt steken.

‘Vanavond om elf uur ga ik inbreken via het zolderraam’, zo lang van tevoren kondigt Ajax een aanval aan. Nogal wiedes dat dit raam simpel te verdedigen is. De Amsterdammers hadden vorige week een overwicht in de eerste helft tegen PSV. En in hoeveel kansen resulteerde dat? In hoeveel kansen werden er in een identieke tweede helft gisteren tegen FC Twente gecreëerd?

Lust voor het oog
In het moderne topvoetbal worden andere dingen gevraagd. Om te beginnen tactisch inzicht, weten hoe je moet zakken, geen ruimte achterin weggeven, zorgen dat alles goed staat, een blok neerzetten, de individuele actie bij de tegenstander via rugdekking eruit halen, een overtreding maken waar dat moet, er via twee, drie passes razendsnel uitkomen, of een spits direct wegsturen met een dieptepass, een overtreding uitlokken op een gunstige plek, nooit zo ten aanval trekken dat het achterin open ligt, eerst ruimte weggeven om die middels een dodelijke dolkstoot te benutten.

Een goede ploeg kan dit, traint hierop. En dan ook nog eens fysiek je mannetje staan, je niet weg laten zetten, uitdelen waar uitgedeeld moet worden. Lees de vorige alinea opnieuw en ga nu eens door die bril kijken naar PSV. Op zijn minst probeert men in Eindhoven zo te spelen!

Dat zogenaamde aanvallende voetbal van Ajax en Oranje is eigenlijk defensief en niet leuk om naar te kijken. Omdat aanvallen op die manier langzaam, voorspelbaar en kansloos is (alles overdreven gesteld uiteraard). Nog harder: PSV speelt aanvallend, attractief, snel, verrassend, dodelijk, volgens de wetten van het moderne voetbal, waar Ajax en Oranje ouderwets spelen. Duidelijk genoeg zo? Deze lof wilde ik PSV toezwaaien.

NB: Uw Vrije Man gaat de komende weken buitengaats om zich te verdiepen in nieuwe voetbalconcepten!