Filmpies!

[Keyzer]

Meet the parents gezien (2ex) =D>

Woensdag naar Meet the Fockers.... Ben benieuwd.

Mijn recensie:

Hilarische grappen stapelen zich op

Filmrecensenten nemen hun werk over het algemeen bloedserieus. Alles aan een film moet perfect zijn, willen zij met positieve kritieken komen. Meet The Fockers is typisch een film die de zichzelf zeer serieus nemende filmrecensent niet snel zal aanraden. Die begint een lulverhaal dat de film het Amerikaanse publiek een spiegel voorhoudt over hoe hun samenleving in elkaar zit. Dat de film eigenlijk een politiek statement is, waarin de liberalen (de Fockers) botsen met de conservatieven (de Byrnes). Alles om de lezer te imponeren over hoeveel kennis (of wijsheid) zij wel niet hebben. En daarmee de lezer in twijfel achterlatend waar de film nu precies over gaat.

Waar gaat Meet The Fockers dan over? De film borduurt voort op het verhaal uit Meet The Parents (2000), waarin wij kennis maakten met Greg ‘Gaylord’ Focker (Ben Stiller), een mannelijke verpleger. Greg woont samen met de charmante Pam Byrnes (Teri Polo) en wil haar graag trouwen. Dus gaat hij heel officieel haar hand vragen aan haar ouders, Jack (Robert de Niro) en Dina (Blythe Danner). Na heel wat complicaties vergaart Greg uiteindelijk een plekje in ‘The Circle Of Trust’ van de voormalige CIA-agent Jack. Greg mag zijn geliefde trouwen, al is er nog één minuscuul probleempje: de ouders van beide lovebirds hebben elkaar nog nooit ontmoet of gesproken.

Dat is samengevat precies het verhaal in Meet The Fockers; de ontmoeting tussen de ouders van Greg en Pam. In een enorme camper met kogelwerend glas en een dikke kevlarlaag over de carrosserie (“Je weet maar nooit in deze tijden”, zegt Jack bloedserieus) reizen de Byrnes samen met Greg, Little Jack (het zoontje van Pams zus) en de huiskat naar Coconut Grove in Florida, waar de Fockers resideren. Bernie (Dustin Hoffman) en Roz (Barbra Streisand) Focker hebben een echte ‘doe-waar-je-zelf-zin-in-hebt’-mentaliteit. Zo staat in de huiskamer een altaar voor Greg, waarop al zijn vergaarde sportprijzen (vooral 8e, 9e en 10e plaatsen) staan uitgestald. Want, zo beweert Bernie, het gaat niet om winnen. Een heel andere mentaliteit dan die van de Byrnes.

Dus (hoe kan het ook anders) botsen de twee families al snel met elkaar. In het begin lijkt alles nog soepeltjes te verlopen, maar langzaamaan gaat alles mis. De camper wordt gedeeltelijk gesloopt, Jack is opnieuw erg achterdochtig, Greg lijkt een bastaardzoon te hebben en raakt zijn plekje in de Cirkel van Vertrouwen kwijt, Roz is geen dokter (zoals Jack denkt) maar sekstherapeute en ga zo maar door. De hilarische grappen stapelen zich op in deze sequel, die daarmee zelfs leuker is dan het origineel.

De zichzelf zeer serieus nemende filmrecensent zou deze film afdoen als ‘banaal met een flinterdun verhaal’. Daarmee gaat hij of zij dan wel voorbij aan het feit dat de chemie tussen Stiller, De Niro en Hoffman geweldig is. En dat de film vooral erg grappig is. Je lachspieren krijgen tijdens het kijken van Meet The Fockers amper gelegenheid om tot rust te komen.

Meet The Fockers zal heus geen Oscar winnen, dat weet ik ook wel. Maar daar is het regisseur Jay Roach (Meet The Parents, Austin Powers In Goldmember) ook vast niet om te doen geweest. Hij wil zijn publiek gewoon vermaken. En daarin slaagt hij met glans.

**** uit *****