23-06-2007, 02:41 PM
Had dit topic een tijdje niet gelezen, maar mooie verhalen . Heb nu zelf ook weer iets meegemaakt...
Toen ik gisteravond thuiskwam uit Ede en rustig online zat te pokeren, kwamen mijn ouders ineens binnen met de vraag of ik wist of zij in december 2004 (toen ik ,zoals enkelen van jullie misschien nog weten, in Amerika woonde) een bedrag van 250 euro naar mij hadden overgemaakt. Na even nadenken antwoordde ik naar eer en geweten: "geen idee".
Rond de kerstdagen van 2004 hadden mijn grootouders, die goed geboerd hebben, de kleinkinderen ieder een kerstgift gedaan van 250 euro. Omdat ik destijds in Amerika zat had mijn moeder me gevraagd of ze het geld naar me moest overschrijven of dat ze het in bewaring zou houden tot ik terugkwam. Schijnbaar heb ik gezegd: bewaar het maar voor als ik op kamers ga in Ede, dan koop ik er wat leuks van. Er bestaan namelijk geen giro-afschriften met het bewijs dat ik het geld ooit ontvangen heb. Mijn moeder borg het geld zorgvuldig op in de la van de servieskast.
Drie maanden geleden zijn we in onze huidige woonplaats verhuisd en is de la met verjaardagskaarten van familie, vakantiekaarten van vage kennissen, enveloppen, gemeenteboekjes en de adressenlijsten keurig meegekomen. Toen mijn moeder die la van de week eens aan het sorteren was, heeft ze de echt gedateerde dingen in de kist met oud papier gegooid. Mijn vader klaarde die avond zoals altijd zijn klusje door de dozen die tussen het oud papier zitten plat te maken en weg te brengen. Toen viel zijn oog op een envelop met mijn naam erop en de tekst "Prettige feestdagen, van je opa en oma". In de envelop zag hij nog iets zitten. Luttele seconden later had mijn stomverbaasde vader vijf briefjes van 50 euro in zijn hand.
Mij werd het verhaal gisteravond verteld. Je kunt je voorstellen dat ik blij ben dat de helft van mijn vakantie in één klap betaald is . Mijn moeder heb ik vanzelfsprekend een ernstige waarschuwing gegeven.
Toen ik gisteravond thuiskwam uit Ede en rustig online zat te pokeren, kwamen mijn ouders ineens binnen met de vraag of ik wist of zij in december 2004 (toen ik ,zoals enkelen van jullie misschien nog weten, in Amerika woonde) een bedrag van 250 euro naar mij hadden overgemaakt. Na even nadenken antwoordde ik naar eer en geweten: "geen idee".
Rond de kerstdagen van 2004 hadden mijn grootouders, die goed geboerd hebben, de kleinkinderen ieder een kerstgift gedaan van 250 euro. Omdat ik destijds in Amerika zat had mijn moeder me gevraagd of ze het geld naar me moest overschrijven of dat ze het in bewaring zou houden tot ik terugkwam. Schijnbaar heb ik gezegd: bewaar het maar voor als ik op kamers ga in Ede, dan koop ik er wat leuks van. Er bestaan namelijk geen giro-afschriften met het bewijs dat ik het geld ooit ontvangen heb. Mijn moeder borg het geld zorgvuldig op in de la van de servieskast.
Drie maanden geleden zijn we in onze huidige woonplaats verhuisd en is de la met verjaardagskaarten van familie, vakantiekaarten van vage kennissen, enveloppen, gemeenteboekjes en de adressenlijsten keurig meegekomen. Toen mijn moeder die la van de week eens aan het sorteren was, heeft ze de echt gedateerde dingen in de kist met oud papier gegooid. Mijn vader klaarde die avond zoals altijd zijn klusje door de dozen die tussen het oud papier zitten plat te maken en weg te brengen. Toen viel zijn oog op een envelop met mijn naam erop en de tekst "Prettige feestdagen, van je opa en oma". In de envelop zag hij nog iets zitten. Luttele seconden later had mijn stomverbaasde vader vijf briefjes van 50 euro in zijn hand.
Mij werd het verhaal gisteravond verteld. Je kunt je voorstellen dat ik blij ben dat de helft van mijn vakantie in één klap betaald is . Mijn moeder heb ik vanzelfsprekend een ernstige waarschuwing gegeven.