05-02-2008, 03:37 PM
'Ajax is lui, gemakkelijk en spilziek'
05/02/2008 10:30
Ik kreeg bijna een brok in mijn keel, ergens half december. Ajax presenteerde een samenwerkingsovereenkomst met de nationale voetbalbond van China, de staatstelevisie én de Chinese topclub Beijing Guoan FC, en de zendingsdrang droop ervan af. 'Ajax wil de kennis van de eigen, rijke jeugdopleiding in de toekomst delen met de Chinese topclubs', klonk het vlak voordat de champagne door de glazen klotste.
De zucht van opluchting was tot in de uithoeken van Mantsjoerije te horen. Eindelijk dalen de afgezanten van die hogere beschaving uit Amsterdam af in het voetbaloerwoud, eindelijk worden de heidenen met stammen tegelijk bekeerd tot het enige, ware geloof. Honderden miljoenen staan nu al opgewonden klaar om het evangelie van de missionarissen uit Mokum tot zich te nemen. Amen.
Omdat Chinezen niets menselijks vreemd is, is er straks ongetwijfeld ook een klier die lastige vragen gaat stellen. Vroeg of laat zal de kwestie bij de Ajax-delegatie opgeworpen worden. Hoe leid je nu eigenlijk een rechtsback op? De paters uit de polder zullen elkaar eens schaapachtig aankijken, zich uitgebreid het hoofd breken en dan stamelend uitbrengen dat ze dat ook niet meer exact weten, omdat het al zo lang geleden is. Wij in Amsterdam kópen tegenwoordig rechtsbacks.
Een jaar of dertien geleden waren zij van Ajax de besten, ook in het opleiden van voetballers. De tijd van bloei van onderen, van elke rups die vlinder kan worden, is in Amsterdam geweest. Zelfs voor de eenvoudige positie van rechtsback, waar je af en toe een tegenstander moet tackelen, af en toe een bal moet inspelen, af en toe naar voren moet rennen en altijd nog de zijlijn als hulpmiddel in de buurt hebt, is de club met die eigen, rijke opleiding afhankelijk geworden van de rest van de wereld.
In het voorjaar van 2006 telde Ajax met speels gemak drie miljoen euro neer voor de Roemeen George Ogararu. Eén jaar later kwam voor honderdduizend euro met Jurgen Colin de volgende blindganger. En nog geen zes maanden verder toveren de Amsterdammers alweer 3,75 miljoen uit hun binnenzak voor Bruno Silva, een spring-in-het-veld uit Uruguay. Bijna zeven miljoen euro voor drie rechtervleugelverdedigers in nog geen twee jaar tijd; er zijn mensen voor minder zotheid een tijdje uit het maatschappelijke verkeer gehaald.
Het plaatst tevens de scouting en dus het aankoopbeleid van zij die de besten waren in een bedenkelijk perspectief. Ajax was de club die bij Malmö FF ooit Markus Rosenberg ophaalde en Afonso Alves over het hoofd zag. Ajax was de club die de persoonlijke eisen van Denny Landzaat te gortig vond, maar bankzitter Albert Luque honoreert met miljoenen.
Ajax was de club die pas kwaliteiten in Klaas-Jan Huntelaar en Luis Suárez ontdekte toen ze respectievelijk negen en zeven miljoen euro waard waren. Ajax was de club die Rasmus Lindgren in 2005 transfervrij naar FC Groningen liet vertrekken en nu voor een afkoopsom van 2,5 miljoen pijnlijk moet bekennen destijds een verkeerde inschatting te hebben gemaakt. Om over het gehannes met Kenneth Perez maar niet te spreken.
Daarmee lijkt Ajax ook de scouting in handen te hebben gelegd van de veel creatievere provincieclubs. Als een speler op de groene weides van het noorden en oosten van het land eenmaal tot volle wasdom is gekomen, zijn de Amsterdammers wel bereid de knip te trekken. Neem Huntelaar van SC Heerenveen, neem Kennedy Bakircioglu en Orlando Engelaar van FC Twente, neem Suarez, Silva en Lindgren van FC Groningen. Nog even en de Amsterdammers halen ook de Martinitoren op om in de Jordaan de plaats te laten innemen van de Westertoren.
Best bruikbaar dus, zo'n dwaze transfermaand. Vooral voor de onderzoekscommissie die binnenkort gaat rapporteren waar het bij Ajax de afgelopen tien jaar is misgegaan. De conclusie ligt voor het oprapen. Ajax is lui, gemakkelijk en spilziek. De club leidt niet meer op, de club scout niet, de club vaart blind op anderen. Ofwel, Ajax zoekt boer. Daarvan telt China er zo'n vierhonderd miljoen. Een gouden zet dus, dat samenwerkingsverband.
Peter Wekking
:roll: Heeft deze vent ooit een ook maar redelijke column geschreven? Wat een tendentieuze kletspraat altijd, meneertje wakking.
05/02/2008 10:30
Ik kreeg bijna een brok in mijn keel, ergens half december. Ajax presenteerde een samenwerkingsovereenkomst met de nationale voetbalbond van China, de staatstelevisie én de Chinese topclub Beijing Guoan FC, en de zendingsdrang droop ervan af. 'Ajax wil de kennis van de eigen, rijke jeugdopleiding in de toekomst delen met de Chinese topclubs', klonk het vlak voordat de champagne door de glazen klotste.
De zucht van opluchting was tot in de uithoeken van Mantsjoerije te horen. Eindelijk dalen de afgezanten van die hogere beschaving uit Amsterdam af in het voetbaloerwoud, eindelijk worden de heidenen met stammen tegelijk bekeerd tot het enige, ware geloof. Honderden miljoenen staan nu al opgewonden klaar om het evangelie van de missionarissen uit Mokum tot zich te nemen. Amen.
Omdat Chinezen niets menselijks vreemd is, is er straks ongetwijfeld ook een klier die lastige vragen gaat stellen. Vroeg of laat zal de kwestie bij de Ajax-delegatie opgeworpen worden. Hoe leid je nu eigenlijk een rechtsback op? De paters uit de polder zullen elkaar eens schaapachtig aankijken, zich uitgebreid het hoofd breken en dan stamelend uitbrengen dat ze dat ook niet meer exact weten, omdat het al zo lang geleden is. Wij in Amsterdam kópen tegenwoordig rechtsbacks.
Een jaar of dertien geleden waren zij van Ajax de besten, ook in het opleiden van voetballers. De tijd van bloei van onderen, van elke rups die vlinder kan worden, is in Amsterdam geweest. Zelfs voor de eenvoudige positie van rechtsback, waar je af en toe een tegenstander moet tackelen, af en toe een bal moet inspelen, af en toe naar voren moet rennen en altijd nog de zijlijn als hulpmiddel in de buurt hebt, is de club met die eigen, rijke opleiding afhankelijk geworden van de rest van de wereld.
In het voorjaar van 2006 telde Ajax met speels gemak drie miljoen euro neer voor de Roemeen George Ogararu. Eén jaar later kwam voor honderdduizend euro met Jurgen Colin de volgende blindganger. En nog geen zes maanden verder toveren de Amsterdammers alweer 3,75 miljoen uit hun binnenzak voor Bruno Silva, een spring-in-het-veld uit Uruguay. Bijna zeven miljoen euro voor drie rechtervleugelverdedigers in nog geen twee jaar tijd; er zijn mensen voor minder zotheid een tijdje uit het maatschappelijke verkeer gehaald.
Het plaatst tevens de scouting en dus het aankoopbeleid van zij die de besten waren in een bedenkelijk perspectief. Ajax was de club die bij Malmö FF ooit Markus Rosenberg ophaalde en Afonso Alves over het hoofd zag. Ajax was de club die de persoonlijke eisen van Denny Landzaat te gortig vond, maar bankzitter Albert Luque honoreert met miljoenen.
Ajax was de club die pas kwaliteiten in Klaas-Jan Huntelaar en Luis Suárez ontdekte toen ze respectievelijk negen en zeven miljoen euro waard waren. Ajax was de club die Rasmus Lindgren in 2005 transfervrij naar FC Groningen liet vertrekken en nu voor een afkoopsom van 2,5 miljoen pijnlijk moet bekennen destijds een verkeerde inschatting te hebben gemaakt. Om over het gehannes met Kenneth Perez maar niet te spreken.
Daarmee lijkt Ajax ook de scouting in handen te hebben gelegd van de veel creatievere provincieclubs. Als een speler op de groene weides van het noorden en oosten van het land eenmaal tot volle wasdom is gekomen, zijn de Amsterdammers wel bereid de knip te trekken. Neem Huntelaar van SC Heerenveen, neem Kennedy Bakircioglu en Orlando Engelaar van FC Twente, neem Suarez, Silva en Lindgren van FC Groningen. Nog even en de Amsterdammers halen ook de Martinitoren op om in de Jordaan de plaats te laten innemen van de Westertoren.
Best bruikbaar dus, zo'n dwaze transfermaand. Vooral voor de onderzoekscommissie die binnenkort gaat rapporteren waar het bij Ajax de afgelopen tien jaar is misgegaan. De conclusie ligt voor het oprapen. Ajax is lui, gemakkelijk en spilziek. De club leidt niet meer op, de club scout niet, de club vaart blind op anderen. Ofwel, Ajax zoekt boer. Daarvan telt China er zo'n vierhonderd miljoen. Een gouden zet dus, dat samenwerkingsverband.
Peter Wekking
:roll: Heeft deze vent ooit een ook maar redelijke column geschreven? Wat een tendentieuze kletspraat altijd, meneertje wakking.