02-04-2008, 04:36 PM
Leuk stukje over onze landgenoten;
Haase is bereid in eigen carrière te investeren
door Richard Krajicek
MUIDERBERG - Twee tennissers hebben mij de afgelopen periode in positieve zin verrast en zij hebben beiden de Nederlandse nationaliteit. Je zou bijna van een luxeprobleem gaan spreken, ware het niet dat er bij de prestaties van Robin Haase en Martin Verkerk - want op hen doel ik - geen sprake is van een probleem. Integendeel, Robin en Martin hebben er met het winnen van een toernooi voor gezorgd dat Nederland eindelijk weer eens serieus aan de internationale tennisboom schudt en dat feit verdient alle lof.
Robin heeft het afgelopen jaar een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Ik was vorige maand tijdens het ABN Amro-toernooi echt onder de indruk van de volwassen wijze waarop hij met zijn sport, en alles wat daar bij komt kijken, omgaat. De prestaties die hij sinds Rotterdam heeft neergezet, onderstrepen alleen maar dat Robin precies weet waar hij mee bezig is. Ik vind het bewonderenswaardig hoe hij zich helemaal weet te richten op dat ene doel dat hij voor ogen heeft.
Robin bevindt zich inmiddels in een fase van zijn carrière waarin het steeds moeilijker wordt tegenstanders nog te verrassen. Die weten inmiddels wat Robins sterke punten zijn en - veel belangrijker - kennen zijn mindere kanten. Die worden in de kleedkamer, waar spelers nu eenmaal veel informatie uitwisselen, geanalyseerd. Als Robin de baan opstapt, weet de man aan de overzijde van het net precies wat hij kan verwachten en dat maakt het er allemaal niet makkelijker op. Robins taak is dan ook simpel: hij zal zijn sterke kanten scherp moeten houden, maar moet ook aan zijn zwakke werken. Alleen dan hou je jezelf staande en blijf je stijgen op de ranking. Het is goed om te zien dat Robin geen tekenen van voldaanheid vertoont. Hij realiseert zich dat-ie nog veel werk heeft te verzetten en is bereid die arbeid te verrichten.
Sterk is ook zijn bereidheid in zijn eigen carrière te willen investeren. Ik doel daarmee op het feit dat Robin in de persoon van Jan Velthuis een fitnesscoach annex fysiotherapeut aan zijn begeleidingsteam heeft toegevoegd. In die beslissing schuilt voor mij veel waarde. Robin is bereid geld uit te geven om zich te verbeteren en daarmee heeft hij een heel belangrijke mentale stap gezet. En hoe de samenwerking met Velthuis ook uitpakt, in mijn ogen heeft Robin met deze stap al flink wat winst geboekt.
Voor wie bij de naam Jan Velthuis een belletje hoort rinkelen, maar niet zo snel de klepel ziet hangen: hij is man die heeft samengewerkt met Martin Verkerk. Waarmee het bruggetje naar die andere Nederlandse toernooiwinnaar van de afgelopen weken is gemaakt. Want Martin won onlangs tot mijn verbazing - daar ben ik eerlijk in - een futuretoernooi in Canada.
Dat Martin uiteindelijk wel weer een wedstrijd zou gaan winnen, stond voor mij wel vast. Maar het winnen van een toernooi, ook al is het dan 'slechts' in de futurecategorie, is iets heel anders. Daarvoor moet je toch vijf wedstrijden in één week winnen van jongens die allemaal kunnen tennissen.
Blijkbaar heeft Martin een belangrijke mentale stap gemaakt: hij is bereid om helemaal onder aan de ladder te beginnen. Dat is een stap die hij twee jaar geleden nog niet wilde maken. Hij geeft hiermee in ieder geval aan dat hij eindelijk echt de wil heeft om zich terug te knokken naar boven.
Rest de vraag of hij naast die mentale bereidheid ook over de fysieke kracht beschikt om de lange weg terug af te leggen. Hoe sterk is hij inmiddels en hoe staat het met zijn schouder, waaraan hij twee keer is geopereerd? Want ook Martin Verkerk zal dagelijks zo'n vier tot vijf uur op de trainingsbaan en in de fitnessruimte moeten doorbrengen, net zoals al zijn concurrenten, onder wie Robin Haase, dat doen. Met minder inspanning kom je er in het hedendaagse tennis echt niet meer.
Haase is bereid in eigen carrière te investeren
door Richard Krajicek
MUIDERBERG - Twee tennissers hebben mij de afgelopen periode in positieve zin verrast en zij hebben beiden de Nederlandse nationaliteit. Je zou bijna van een luxeprobleem gaan spreken, ware het niet dat er bij de prestaties van Robin Haase en Martin Verkerk - want op hen doel ik - geen sprake is van een probleem. Integendeel, Robin en Martin hebben er met het winnen van een toernooi voor gezorgd dat Nederland eindelijk weer eens serieus aan de internationale tennisboom schudt en dat feit verdient alle lof.
Robin heeft het afgelopen jaar een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Ik was vorige maand tijdens het ABN Amro-toernooi echt onder de indruk van de volwassen wijze waarop hij met zijn sport, en alles wat daar bij komt kijken, omgaat. De prestaties die hij sinds Rotterdam heeft neergezet, onderstrepen alleen maar dat Robin precies weet waar hij mee bezig is. Ik vind het bewonderenswaardig hoe hij zich helemaal weet te richten op dat ene doel dat hij voor ogen heeft.
Robin bevindt zich inmiddels in een fase van zijn carrière waarin het steeds moeilijker wordt tegenstanders nog te verrassen. Die weten inmiddels wat Robins sterke punten zijn en - veel belangrijker - kennen zijn mindere kanten. Die worden in de kleedkamer, waar spelers nu eenmaal veel informatie uitwisselen, geanalyseerd. Als Robin de baan opstapt, weet de man aan de overzijde van het net precies wat hij kan verwachten en dat maakt het er allemaal niet makkelijker op. Robins taak is dan ook simpel: hij zal zijn sterke kanten scherp moeten houden, maar moet ook aan zijn zwakke werken. Alleen dan hou je jezelf staande en blijf je stijgen op de ranking. Het is goed om te zien dat Robin geen tekenen van voldaanheid vertoont. Hij realiseert zich dat-ie nog veel werk heeft te verzetten en is bereid die arbeid te verrichten.
Sterk is ook zijn bereidheid in zijn eigen carrière te willen investeren. Ik doel daarmee op het feit dat Robin in de persoon van Jan Velthuis een fitnesscoach annex fysiotherapeut aan zijn begeleidingsteam heeft toegevoegd. In die beslissing schuilt voor mij veel waarde. Robin is bereid geld uit te geven om zich te verbeteren en daarmee heeft hij een heel belangrijke mentale stap gezet. En hoe de samenwerking met Velthuis ook uitpakt, in mijn ogen heeft Robin met deze stap al flink wat winst geboekt.
Voor wie bij de naam Jan Velthuis een belletje hoort rinkelen, maar niet zo snel de klepel ziet hangen: hij is man die heeft samengewerkt met Martin Verkerk. Waarmee het bruggetje naar die andere Nederlandse toernooiwinnaar van de afgelopen weken is gemaakt. Want Martin won onlangs tot mijn verbazing - daar ben ik eerlijk in - een futuretoernooi in Canada.
Dat Martin uiteindelijk wel weer een wedstrijd zou gaan winnen, stond voor mij wel vast. Maar het winnen van een toernooi, ook al is het dan 'slechts' in de futurecategorie, is iets heel anders. Daarvoor moet je toch vijf wedstrijden in één week winnen van jongens die allemaal kunnen tennissen.
Blijkbaar heeft Martin een belangrijke mentale stap gemaakt: hij is bereid om helemaal onder aan de ladder te beginnen. Dat is een stap die hij twee jaar geleden nog niet wilde maken. Hij geeft hiermee in ieder geval aan dat hij eindelijk echt de wil heeft om zich terug te knokken naar boven.
Rest de vraag of hij naast die mentale bereidheid ook over de fysieke kracht beschikt om de lange weg terug af te leggen. Hoe sterk is hij inmiddels en hoe staat het met zijn schouder, waaraan hij twee keer is geopereerd? Want ook Martin Verkerk zal dagelijks zo'n vier tot vijf uur op de trainingsbaan en in de fitnessruimte moeten doorbrengen, net zoals al zijn concurrenten, onder wie Robin Haase, dat doen. Met minder inspanning kom je er in het hedendaagse tennis echt niet meer.