15-09-2008, 12:01 PM
Boots is nóg ziek van 'De Handsbal'
Hij ging expres laat naar bed en nam vlak voor het slapen gaan een borrel. Toch kon Mathieu Boots zaterdagnacht de slaap maar moeilijk vatten. 'De Handsbal' tegen Feyenoord kwam nog een paar keer in zijn gedachten voorbij.
,,Ik ben er nog ziek van'', zegt de verdediger van FC Volendam een dag na hét moment. Hij weet nog precies wat er gebeurde in de twaalfde minuut van de wedstrijd tegen Feyenoord. ,,Er komt een voorzet van Giovanni van Bronckhorst. Ik stap in om de bal weg te koppen, maar net op dat moment glijd ik uit. Ik gebruik mijn armen om weer in evenwicht te komen en voor ik het weet komt de bal tegen mijn hand. Ja, het was hands, dus zijn de regels duidelijk. Maar ik blijf het een overdreven straf vinden om voor zoiets een strafschop te geven. Er was geen tegenstander in de buurt.''
Juist dat gegeven maakte het moment zo knullig. Boots kon wel door de grond zakken. ,,Maar ja, je doet er niks aan. Het veld was keihard en de bovenlaag glad. Ik zag meer spelers uitglijden. Helaas gebeurt het voor mij op een verkeerd moment. We probeerden zo lang mogelijk de nul vast te houden, en dan krijg je zoiets.''
Hij ging expres laat naar bed en nam vlak voor het slapen gaan een borrel. Toch kon Mathieu Boots zaterdagnacht de slaap maar moeilijk vatten. 'De Handsbal' tegen Feyenoord kwam nog een paar keer in zijn gedachten voorbij.
,,Ik ben er nog ziek van'', zegt de verdediger van FC Volendam een dag na hét moment. Hij weet nog precies wat er gebeurde in de twaalfde minuut van de wedstrijd tegen Feyenoord. ,,Er komt een voorzet van Giovanni van Bronckhorst. Ik stap in om de bal weg te koppen, maar net op dat moment glijd ik uit. Ik gebruik mijn armen om weer in evenwicht te komen en voor ik het weet komt de bal tegen mijn hand. Ja, het was hands, dus zijn de regels duidelijk. Maar ik blijf het een overdreven straf vinden om voor zoiets een strafschop te geven. Er was geen tegenstander in de buurt.''
Juist dat gegeven maakte het moment zo knullig. Boots kon wel door de grond zakken. ,,Maar ja, je doet er niks aan. Het veld was keihard en de bovenlaag glad. Ik zag meer spelers uitglijden. Helaas gebeurt het voor mij op een verkeerd moment. We probeerden zo lang mogelijk de nul vast te houden, en dan krijg je zoiets.''
I feed the pigeons, I sometimes feed the sparrows too, it gives me a sense of enormous well-being.