NEC - Utrecht

[harry_bierdop]

Nu.nl schreef:
Rossen op Dikke Henkie

Uitgegeven: 5 december 2008 08:04
Laatst gewijzigd: 5 december 2008 08:07

Zie hem hangen. Voeten ver boven de grond, ellebogen licht gebogen voor de balans, ogen op de bal. Licht als een veertje. Zwevend als een meeuw boven een garnalenkotter. Hij weet het al. Hij weet dat hij gaat scoren. Door Thijs Zonneveld.

Hoe lang het ook duurt tot die bal komt. Hij hangt hier nog wel even. Net zo lang tot die bal zijn hoofd raakt. De keeper van Spartak Moskou weet het ook. En zijn mandekker hoort de scheldpartij van zijn coach, straks in de kleedkamer, al in zijn oren galmen.

Een paar weken geleden was Jhonny van Beukering nog te dik. Zeven kilo om precies te zijn. Jhonny had zijn bijnaam 'Jhonny van de Burgerking' misschien ietwat te veel eer aan gedaan.

Straf

NEC-trainer Mario Been vond het reden voor een disciplinaire straf. Zo lang er hamburgerlovehandles aan Jhonny's buik bengelden, mocht hij niet spelen. Een dergelijke straf komt aan bij Jhonny. Jhonny is een simpele jongen. Hij heeft niet veel nodig. Maar zonder voetbal kan hij niet.

Jhonny is verslaafd. Verslaafd aan goaltjes maken. Dat is het enige dat telt. Jhonny is een klein ventje in een wereld van volwassen mannen, groot geld en nog grotere belangen. Hij zal het niet zeggen, maar ik weet zeker dat Jhonny liever zelf twee keer scoort en verliest, dan dat hij één keer scoort en wint.

Straatschoffie

Vijfentwintig is hij inmiddels, maar hij ziet er nog steeds uit als vijftien. Een straatschoffie. Zo eentje die rondhangt voor de supermarkt, pet op zijn hoofd, capuchon er overheen getrokken. Lurkend aan een blikje Red Bull (of heel stiekem aan een breezertje).

Nike Air Max aan zijn voeten, een zak chips en een rol koekjes binnen handbereik. Beetje ouwehoeren met zijn maten, over opgevoerde scooters, over lekkere wijven en vooral over voetbal.

Over doelpuntjes, die hij stuk voor stuk noteert in zijn aardrijkskundeschrift of in zijn wiskundeboek. Hoeveel hij er al heeft gemaakt. En hoeveel er nog gaan volgen.

Pleintje

Als ze niet voor de supermarkt hangen, dan zijn ze op het pleintje om de hoek. Beetje doeltje knallen tegen de garage van nummer twaalf. Dikke Henkie met zijn snelle reflexen op doel, de ingebouwde gettoblaster in de scooter van Mo op maximaal volume, en rossen maar.

Om half zes belt Jhonny's ma op zijn mobieltje. Of hij thuis eet. Jhonny zegt van niet. Hij haalt zo wel een vette hap bij de Burger King. Of een patatje oorlog bij de snackbar. Gevloek aan de andere kant van de lijn.

Jhonny hangt op en knalt de bal hard langs de graaiende handen van Dikke Henkie. De garagedeur galmt. Een glimlach van oor tot oor op Jhonny's gezicht.

Niet eten

Zeven kilo was Jhonny te zwaar. Een week later was hij ze kwijt. Een wonder? Niks wonder. Jhonny. Speciaal dieet. Sonjabakkeren? Welnee: Jhonnyvanbeukeringen. Gewoon een week niet eten en extra veel op Dikke Henkie rossen. Wat had hij een honger toen hij weer op het veld stond. Naar de bal. Naar de goal.

Tegen Volendam maakte hij er al twee. Op zijn eigen onnavolgbare wijze. Beetje voorin lummelen, balletje afwachten, en scoren. Deze week speelde hij met NEC in Moskou. Voor de laatste kans om door te gaan in de UEFA Cup. Zie hem hangen, Jhonny in Moskou. Hij weet het al. Hij gaat de gelijkmaker scoren. Die keeper is allang geklopt. Zelfs Dikke Henkie zou hem niet meer kunnen stoppen. Jhonny denkt aan de bal die zo meteen het net gaat raken.

Aan het verse streepje dat hij in zijn schrift mag zetten. Zie hem hangen, Jhonny van Beukering. Hangjongere met de mooiste verslaving van de wereld.

© NU.nl/Thijs Zonneveld

:razz: