09-07-2009, 11:37 AM
Federer maakt nu deel uit van elitecorps
MUIDERBERG - Wat een geweldige Wimbledon-finale en wat zat ik er vooraf met mijn voorspelling ontzettend naast! Eerlijk is eerlijk, ik had niet verwacht dat Andy Roddick zo goed partij zou bieden aan Roger Federer. De Zwitser speelde in zijn voorgaande duels op Wimbledon zo sterk dat ik ervan overtuigd was dat hij tegen Roddick, tegen wie hij ook nog eens een 18-2 voorsprong koesterde in de onderlinge duels, een relatief gemakkelijke middag zou krijgen.
Maar Federer was, logisch ook wel gezien de 'record-waarde' van een mogelijke overwinning, toch gespannen in de eindstrijd. Dat merkte je aan zijn spel, maar zag je vooral aan de ontlading direct nadat hij het matchpoint had gemaakt. Toen was heel duidelijk zichtbaar hoeveel spanning er zelfs bij Federer, die toch al heel wat heeft meegemaakt in zijn carrière, van binnen zat.
Bij Federer is het altijd wachten tot na het laatste punt, alvorens de explosie komt. Dat is in het verleden wel anders geweest, want de Zwitser was in zijn juniorentijd op de baan een emotioneel baasje dat heel wat meer kabaal en stennis maakte dan de Federer die we nu kennen. Hij heeft afgeleerd zo emotioneel te reageren en gezien de resultaten die hij sindsdien heeft geboekt kunnen we wel stellen dat het een juiste aanpassing is geweest.
Nu Federer als eerste tennisser in de geschiedenis vijftien Majors heeft gewonnen, is hij volgens velen echt de beste tennisser aller tijden. Na de Wimbledon-finale zei de Zwitserse Meester zelf, geen vergelijkingen te willen trekken tussen verschillende tennisgeneraties. En ik ben het daarmee eens: je kunt tennissers uit verschillende generaties eigenlijk niet met elkaar vergelijken.
Iedereen focust zich op het aantal gewonnen grandslamtitels, maar daar gaat de vergelijking met vroegere grootheden als Rod Laver en Ken Rosewall al mank. Deze voormalige kampioenen hebben beiden jarenlang geen grandslamtoernooien mogen spelen, omdat die tot 1968 verboden terrein waren voor professionele tennissers. Laver won als amateur in 1962 alle vier de grandslamtoernooien in één jaar en herhaalde dat huzarenstukje in 1969, het jaar dat hij - als prof - voor het eerst weer meedeed. De Australiër heeft tijdens zijn piekjaren dus 24 grandslamtoernooien gemist. Wie weet hoeveel Majors Laver had gewonnen als hij in de tussenliggende periode had mee mogen spelen. Hetzelfde geldt voor Rosewall, die zelfs nog langer werd gestraft voor de door hem aangenomen profstatus.
Voeg daarbij de ontwikkelingen van de rackets en de veranderingen van ondergrond waarop gespeeld wordt en het wordt bijna onmogelijk om tennissers uit verschillende periodes met elkaar te vergelijken. Federer is meer recente toppers als Sampras, Agassi en Lendl naar mijn mening wel ontstegen en heeft zich bij het 'elitecorps' gevoegd waartoe ook spelers als Laver, Borg en Rosewall behoren.
Zelf was ik vorige week ook aanwezig op Wimbledon om deel te nemen aan het seniorentoernooi - over het resultaat kan ik op deze plaats beter zwijgen -, maar ik ben zaterdag vóór de finale afgereisd naar huis. De grote tennisevenementen speelden zich voor mij afgelopen weekend namelijk af in Nederland, waar mijn kinderen de clubkampioenschappen afwerkten. Emma werd kampioen in de klasse tot en met twaalf jaar en Alec deed hetzelfde in de klasse tot en met tien jaar.
Mensen die wisten dat ik me zaterdag nog op Wimbledon bevond, keken wel vreemd op dat ik niet was gebleven om de eindstrijd te zien. En ik begrijp die verbazing ook wel hoor. Maar ja, ooit speelde ik zelf op Wimbledon de finale en sindsdien weet ik dat ik op centre court nooit meer zo'n mooi plekje zal krijgen. Dan ga ik veel liever naar de wedstrijden van mijn kinderen kijken!
MUIDERBERG - Wat een geweldige Wimbledon-finale en wat zat ik er vooraf met mijn voorspelling ontzettend naast! Eerlijk is eerlijk, ik had niet verwacht dat Andy Roddick zo goed partij zou bieden aan Roger Federer. De Zwitser speelde in zijn voorgaande duels op Wimbledon zo sterk dat ik ervan overtuigd was dat hij tegen Roddick, tegen wie hij ook nog eens een 18-2 voorsprong koesterde in de onderlinge duels, een relatief gemakkelijke middag zou krijgen.
Maar Federer was, logisch ook wel gezien de 'record-waarde' van een mogelijke overwinning, toch gespannen in de eindstrijd. Dat merkte je aan zijn spel, maar zag je vooral aan de ontlading direct nadat hij het matchpoint had gemaakt. Toen was heel duidelijk zichtbaar hoeveel spanning er zelfs bij Federer, die toch al heel wat heeft meegemaakt in zijn carrière, van binnen zat.
Bij Federer is het altijd wachten tot na het laatste punt, alvorens de explosie komt. Dat is in het verleden wel anders geweest, want de Zwitser was in zijn juniorentijd op de baan een emotioneel baasje dat heel wat meer kabaal en stennis maakte dan de Federer die we nu kennen. Hij heeft afgeleerd zo emotioneel te reageren en gezien de resultaten die hij sindsdien heeft geboekt kunnen we wel stellen dat het een juiste aanpassing is geweest.
Nu Federer als eerste tennisser in de geschiedenis vijftien Majors heeft gewonnen, is hij volgens velen echt de beste tennisser aller tijden. Na de Wimbledon-finale zei de Zwitserse Meester zelf, geen vergelijkingen te willen trekken tussen verschillende tennisgeneraties. En ik ben het daarmee eens: je kunt tennissers uit verschillende generaties eigenlijk niet met elkaar vergelijken.
Iedereen focust zich op het aantal gewonnen grandslamtitels, maar daar gaat de vergelijking met vroegere grootheden als Rod Laver en Ken Rosewall al mank. Deze voormalige kampioenen hebben beiden jarenlang geen grandslamtoernooien mogen spelen, omdat die tot 1968 verboden terrein waren voor professionele tennissers. Laver won als amateur in 1962 alle vier de grandslamtoernooien in één jaar en herhaalde dat huzarenstukje in 1969, het jaar dat hij - als prof - voor het eerst weer meedeed. De Australiër heeft tijdens zijn piekjaren dus 24 grandslamtoernooien gemist. Wie weet hoeveel Majors Laver had gewonnen als hij in de tussenliggende periode had mee mogen spelen. Hetzelfde geldt voor Rosewall, die zelfs nog langer werd gestraft voor de door hem aangenomen profstatus.
Voeg daarbij de ontwikkelingen van de rackets en de veranderingen van ondergrond waarop gespeeld wordt en het wordt bijna onmogelijk om tennissers uit verschillende periodes met elkaar te vergelijken. Federer is meer recente toppers als Sampras, Agassi en Lendl naar mijn mening wel ontstegen en heeft zich bij het 'elitecorps' gevoegd waartoe ook spelers als Laver, Borg en Rosewall behoren.
Zelf was ik vorige week ook aanwezig op Wimbledon om deel te nemen aan het seniorentoernooi - over het resultaat kan ik op deze plaats beter zwijgen -, maar ik ben zaterdag vóór de finale afgereisd naar huis. De grote tennisevenementen speelden zich voor mij afgelopen weekend namelijk af in Nederland, waar mijn kinderen de clubkampioenschappen afwerkten. Emma werd kampioen in de klasse tot en met twaalf jaar en Alec deed hetzelfde in de klasse tot en met tien jaar.
Mensen die wisten dat ik me zaterdag nog op Wimbledon bevond, keken wel vreemd op dat ik niet was gebleven om de eindstrijd te zien. En ik begrijp die verbazing ook wel hoor. Maar ja, ooit speelde ik zelf op Wimbledon de finale en sindsdien weet ik dat ik op centre court nooit meer zo'n mooi plekje zal krijgen. Dan ga ik veel liever naar de wedstrijden van mijn kinderen kijken!
"Hij heeft misschien nog weinig tegenstand, maar dat is wat anders. En ook niet waar trouwens".
Mooi van Isner, maar nu wel erg jammer dat Russell niet mee doet. Maar wel gunstig voor Querrey. Jammer dat Anderson niet doordrukte, maar dat kan Zeballos mooi doen.
Stunt Wawrinka zou leuk zijn, maar niet als ie vervolgens verliest van Djokovic. Maar als die dan weer verliest van Berdych, maakt het niet uit. Dus vannacht is inderdaad cruciaal.
Mooi van Isner, maar nu wel erg jammer dat Russell niet mee doet. Maar wel gunstig voor Querrey. Jammer dat Anderson niet doordrukte, maar dat kan Zeballos mooi doen.
Stunt Wawrinka zou leuk zijn, maar niet als ie vervolgens verliest van Djokovic. Maar als die dan weer verliest van Berdych, maakt het niet uit. Dus vannacht is inderdaad cruciaal.