30-01-2010, 04:09 PM
Quote:Iedereen weet het nog: de ommekeer begon in 1991 uit tegen PSV[-o<
COLUMN Voor de bekerwedstrijd PSV-Feyenoord klaagde ik tegen een paar fanatieke Feyenoord-supporters over Mario Been. Hij doet het leuk, zei ik, maar ik had toch een onsje meer van hem verwacht.
Ineens gloort er dan weer hoop, kennelijk. Maar uitgerekend op zo'n moment staat De Klassieker op het programma. Je hoeft geen statisticus te zijn om te weten dat Feyenoord thuis tegen Ajax al twintig jaar doorgaans wanhopig presteert. De Rotterdammers zijn in De Kuip meer dan eens vernederd. Niet eens wat het puntenaantal betreft; die vierde plaats is zelfs beter dan ik had verwacht. Want de selectie van Feyenoord is minder dan die van PSV, Ajax, FC Twente en AZ. Er is gewoon weinig balans, niet op het veld en niet qua salariëring, en op cruciale posities ontbreekt het aan kwaliteit.
Maar wat me zo tegenviel was het veldspel. Been is een trainer die zijn ploegen georganiseerd maar vrolijk laat voetballen. Jong Feyenoord, Excelsior en NEC waren, onder zijn leiding, te herkennen aan de spirit, de geestdrift, het zelfvertrouwen. In negentien competitiewedstrijden imponeerde het Feyenoord van Mario Been in dat opzicht nauwelijks. Het sprankelde niet. Dat lag misschien aan een paar overbetaalde veteranen, maar als eindverantwoordelijke trof ook Been blaam. Van een drol kun je geen taartje bakken maar maak er eens een stroopwafel, een roze koek of een kano van.
Inderdaad, in de twee alinea's hiervoor schrijf ik in de verleden tijd. Want tóen kwam dus de kwartfinale tegen PSV. Zou dát dan de ommekeer worden? zei ik tegen een fan die de Kuip wel blijft bezoeken maar tegen beter weten in.
Ik riep 1991 in de herinnering. Iedere supporter van Feyenoord weet waar ik het over heb. In 1991 zat de club diep in de shit. De HCS-affaire had Feyenoord aan de rand van een faillissement gebracht. Sportief was het niet veel beter. De trainers Pim Verbeek en Gunder Bengtsson hadden het veld moeten ruimen. Wim Jansen was de baas. Die was amper begonnen of de Rotterdammers moesten naar Eindhoven.
In het bekertoernooi kon alle rampspoed worden goed gemaakt. Maar hoe in godsnaam? Wim Jansen legde het accent op de defensie en echt, Feyenoord stond als een huis. Het PSV van Romário slaagde er niet in de stoere verdediging te ontwrichten. De sluwe tactiek werkte. Uit een counter scoorde Henk Fräser de enige goal van de wedstrijd. Een jaar later haalde Feyenoord de halve finale van de Europacup II. Weer een seizoen later, onder Wim van Hanegem, werd Feyenoord zelfs landskampioen.
Iedereen weet het nog: het begon in 1991, uit tegen PSV.
Negentien jaar later, na het openingsdoelpunt van El Ahmadi, sms'te ik supporter W. die amper durfde te kijken: 'Zie je wel. 1991 revisited.'
Bij 0-2 had ik nog geen antwoord, zelfs bij 0-3 niet. Pas direct na het laatste fluitsignaal - alsof het alsnog fout had kunnen gaan - kwam een lyrische reactie van W. Daags erna kreeg ik nog een sms van die strekking, en meerdere, van andere bevrijde supporters.
Ineens gloort er dan weer hoop, kennelijk. Maar uitgerekend op zo'n moment staat De Klassieker op het programma. Je hoeft geen statisticus te zijn om te weten dat Feyenoord thuis tegen Ajax al twintig jaar doorgaans wanhopig presteert. De Rotterdammers zijn in De Kuip meer dan eens vernederd.
Een hypochonder onder de Feyenoord-fans zegt nu: 'Waarom mogen wij maar zo kort genieten van die bekertriomf?' Een optimist zegt: 'We winnen van Ajax, geloof me. Dit wordt de ommekeer ÃÂ la 1991.' Dat laatste zei een bekende Feyenoorder tegen me. Ik zal voor hem de goden niet verzoeken en zijn naam noemen, maar ik geloofde hem op zijn woord.
Plots staat Feyenoord-Ajax met zijn voorspelbare resultaten in een heel ander daglicht. Feyenoord imponeerde namelijk woensdag, Ajax knoeide er tegen NEC op los en had scheidsrechterlijke hulp (wanneer wordt Liesveld gedegradeerd? Die man heeft het gewoon niet.) nodig om zich te plaatsen voor de halve finale.
Of de geschiedenis zich herhaalt? Winnen, zwarte cijfers, prijzen, een hoogconjunctuur? Of is het gewoon alleen even een onsje meer? (HUGO BORST)