RIP

[Gerben Zonderland]

Ik heb me 116 minuten vermaakt, puur door de spanning die een finale waar mijn land in stond met zich meebracht. Ik heb geen moment gedacht, jammer dat het 'rampzalig' is en dat we de onderliggende partij zijn. Natuurlijk hoop je dat we beter zijn en dat we Spanje oprollen, maar dit was niet zo. Echt het had me een bal gejeukt als we gewonnen hadden en op het laatst nog met 8 man hadden gestaan en Spanje nog 50 keer op de paal had geschoten. Resultaat was voor mij het enige wat telde afgelopen zondag. Als Robben die bal maakt en we met kunst en vliegwerk de 0 houden dan waren we gewoon WK geweest. Zo dichtbij dus en daarom zo teleurgesteld. Als mensen daar een andere mening over hebben, kan dat maar ik ben het daar gewoon niet mee eens. En als ik daar een bepaald gevoel, een bepaalde emotie bij heb die meteen afgezeken wordt dan zeg ik daar wat van. Ik kan er nu wel in berusten en dat is wrs mede gebaseerd op het feit dat Spanje idd beter was. Ik had er wrs (nog) niet of minder in kunnen berusten als we Spanje helemaal zoek hadden gespeeld en met veel pech verloren hadden.

Nogmaals: ALS we met dit spel wereldkampioen waren geworden was ik ook erg blij geweest. En ja, we waren er op 2 momenten dichtbij en ja, Spanje werd lang van scoren afgehouden, maar al tijdens de wedstrijd kon je aan zien komen dat het alleen met enorm veel (onterechte) mazzel nog zou kunnen gaan lukken. Ik heb dat verwerkingsproces na het laatste fluitsignaal afgesloten, omdat Spanje inderdaad gewoon beter was. Als wij beter waren geweest en we hadden verloren was ik uiteraard ook boos, teleurgesteld, verdrietig geweest, maar nadat die ballen van Robben er niet in gingen, Spanje meer kansen kreeg en er 3 keer fout gewisseld werd door Bundesbertje kwam het onheil kraakhelder in zicht. Misschien kwam het doordat ik thuis zat met vrienden en niet in een oververhitte, stomdronken kroeg of op een plein, maar meer zat er niet in.