28-12-2010, 03:03 PM
Hier dan eindelijk een verslag van mijn belevenissen in Londen bij de Unibet Open.
Het was eerst al een paar dagen stressen voordat we naar Londen toe konden. Ik zou dit keer gaan met een collega van mijn werk. Met hem ben ik al vaker op pad geweest en altijd bere gezellig.
We zouden vliegen op zaterdagmorgen om 9 uur en ik moest officieel al om 14.00 uur pokeren. Echter de dagen voordat we zouden vliegen vloog er geen enkel vliegtuig naar Londen i.v.m. de enorme hoeveelheid sneeuw. Gelukkig ging vrijdagavond het eerste vliegtuig weer en de 2e zaterdagmorgens ook. Ik had voor de zekerheid al voor elkaar kunnen krijgen dat ik op dag 1b (op zondag) zou starten met het toernooi. Toen we aankwamen in Londen zag je wel waarom er niet gevlogen kon worden, allemachtig wat een pak sneeuw.
Toen hoorden we via sms ook nog dat vanaf 11 uur er geen vliegtuigen vanaf Schiphol gingen i.v.m. het slechte weer daar. Hoezo geluk. :wink:
Het was maar goed dat ik op zondag mocht starten, want om vanaf Gatwick Airport naar het centrum van Londen te komen duurde ook nogal even, want alle treinen liepen ook niet vanwege het weer. We kwamen pas om 14.00 aan in ons hotel.
Nadat we de koffers hadden gedropt snel op zoek gegaan naar een pub om de zaterdagwedstrijden uit de Premier League onder het genot van een biertje te kijken. Dat was bere gezellig en zelfs 's avonds nog beelden uit de eredivisie gezien. De zaterdag nog even benut om wat van Londen te zien en 's avonds op stap geweest.
De zondag stond natuurlijk in het teken van het pokeren. Vanaf 12 uur kon je je inschrijven in het casino en om 14 uur begon het toernooi.
Ik kwam gelijk al wat bekenden tegen van de vorige Unibet Open in Valencia en daar hoorden we dat de broer van Youri Mulder ook mee zou doen. Hij had het ticket van Youri gekregen op zijn verjaardag, op één voorwaarde dat Youri ook mee mocht :wink: . Toen we het casino even uitliepen kwamen we ze gelijk al tegen en vanaf dat moment waren dat onze moaties en had mijn collega gelijk iemand waarmee hij kon bier drinken terwijl ik aan het pokeren was. Aardige vent trouwens die Youri.
Vlak voor twee was de tafelindeling en ik zat bij één Nederlander aan tafel. Joost Mengerink en een bekende Bulgaar, Atanas Georgiev, hij had de finale tafel in San Remo bij de afgelopen EPT daar gehaald.
Joost was er wel heel snel uit, hij vond na een paar handjes QQ en op een lage flop kreeg zijn tegenstander met trips er alles in en weg was de eerste Nederlander.
Bij mij ging het vanaf het begin heel lekker. We begonnen met 10.000 chips en na een paar uur had ik er al 23.000 van gemaakt en dan speel je ook gelijk wat lekkerder en kun je ook een keer een potje stelen en iemand eruit bluffen. Ik kreeg een keer drie goeie handen op rij en de laatste keer geloofden ze mij niet meer en kon ik met mijn KK weer een mooie pot oppakken. Ik hoorde al dat er leuke verhalen over mij op pokernews verteld werden (die heb ik inmiddels maar opgeslagen) en dat motiveert wel natuurlijk.
Toen er net iemand van pokernews bij mij aan tafel kwam om te vragen hoe het ging kreeg ik 99 en een flop met 7-9-Q. Ik pakte deze pot weer met flinke winst op en steeg naar 45.500 en stond behoorlijk boven average (was +/- 20.000). Rene Kuiper katapulteert stond er als kop boven het verhaaltje, wel grappig.
Inmiddels was ook Marcel Vonk (bracelet winnaar) bij mij aan tafel komen zitten. Hele rustige vent, die weinig aan tafel praatte maar de hele boel goed in de gaten hield. Ik kreeg achteraf trouwens nog een leuk compliment van hem. Toen ik tegen hem zei dat ik maar een amateur was en dat ik mijn gekwalificeerd had voor dit toernooi zei hij dat dit niet aan mijn spel te zien was. Ik speelde volgens hem om het toernooi te winnen en niet zoals heel veel amateurs om zo lang mogelijk in het toernooi te blijven en zich dood laten bloeden. Helaas kreeg ik tegen het einde van dag 1 een behoorlijke tegenslag, die eigenlijk aan mijzelf te danken was. Onze Bulgaarse vriend, Atanas Georgiev, vond het al een tijdje nodig om de hele tafel aan te stampen met in mijn ogen vaak helemaal niets. Ik kreeg AQs, echter de flop was iets van 5-6-J. Ik had positie op hem en hij checkte, ik maakte een c-bet en hij callde mij alleen maar. Na een 2 op de turn en opnieuw een check van hem wist ik al dat hij niet veel had, maar op een draw zat. Ik bette fors uit, maar na lang denken callde hij toch. Opnieuw een blank op de river en hij zette mij all-in. Mijn intuïtie zei gewoon dat ik moest callen, maar het was wel voor mijn toernooileven en er waren zoveel kaarten die mij versloegen. Voor hetzelfde geld had hij A2. Ik heb wel meer dan 5 minuten in de tank gezeten en toch uiteindelijk maar gefold, ondanks dat er veel in de pot lag. Ik hield nog wel 20.000 over.
Het pijnlijke was dat hij inderdaad de gemiste straat met 7-8 liet zien. Jammer, maar ik moest verder. Om half 2 ââ¬â¢s nachts (na 11,5 uur pokeren) kreeg ik op de button 9-9 en besloot de steeds hogere blinds op te pakken en ging tegen de redelijke tighte blinds all-in. Echter de small blind vond zijn 10-10 genoeg en callde mij. Geen hulp en het toernooi was abrupt ten einde.
Wel erg teleurgesteld natuurlijk, maar toch terugkijkend op een goed toernooi en weer heel veel ervaring opgedaan.
De maandag was hierdoor een vrije dag voor ons en hebben gebruik gemaakt om alle bezienswaardigheden in Londen te bekijken. Het is echt een hele mooie stad. Nog even in het Arsenal stadion geweest en de nodige souvenirs meegenomen.
ââ¬â¢s Avonds weer naar het casino en de overgebleven Nederlanders gevolgd. Paul Valkenburg van het Unibet-team deed het heel goed en om 12 uur behoorde hij tot de finale tafel die op dinsdag gespeeld zou worden. We hadden ons al aangesloten bij de groep van Unibet spelers (je trekt als Nederlanders toch snel naar elkaar toe) en mochten met hun mee naar een club waar een exclusief feestje werd gevierd. Dat lieten wij ons natuurlijk niet ontzeggen en hebben tot in de late uurtje groot feest gevierd. Dat Paul uiteindelijk op dinsdag ook nog het toernooi won was natuurlijk helemaal geweldig.
Al met al was het een super ervaring en vele pokervrienden opgedaan en het werkt erg verslavend, want ik wil er in maart in Malta weer dolgraag bij zijn.
Ik ben al weer behoorlijk op weg, want ik speel vanavond de laatste finale voor 2 volledige pakketten naar Malta. Ik schat ongeveer 40 deelnemers vaanvond, dus het zal nog lastig worden.
Alle mensen die mij tijdens het toernooi gesteund hebben bedankt en natuurlijk ook de jongens die zich hadden ingekocht. Helaas heeft het deze keer niets opgeleverd, maar ik beloof jullie dat ik in een volgend toernooi verder zal komen.
Het was eerst al een paar dagen stressen voordat we naar Londen toe konden. Ik zou dit keer gaan met een collega van mijn werk. Met hem ben ik al vaker op pad geweest en altijd bere gezellig.
We zouden vliegen op zaterdagmorgen om 9 uur en ik moest officieel al om 14.00 uur pokeren. Echter de dagen voordat we zouden vliegen vloog er geen enkel vliegtuig naar Londen i.v.m. de enorme hoeveelheid sneeuw. Gelukkig ging vrijdagavond het eerste vliegtuig weer en de 2e zaterdagmorgens ook. Ik had voor de zekerheid al voor elkaar kunnen krijgen dat ik op dag 1b (op zondag) zou starten met het toernooi. Toen we aankwamen in Londen zag je wel waarom er niet gevlogen kon worden, allemachtig wat een pak sneeuw.
Toen hoorden we via sms ook nog dat vanaf 11 uur er geen vliegtuigen vanaf Schiphol gingen i.v.m. het slechte weer daar. Hoezo geluk. :wink:
Het was maar goed dat ik op zondag mocht starten, want om vanaf Gatwick Airport naar het centrum van Londen te komen duurde ook nogal even, want alle treinen liepen ook niet vanwege het weer. We kwamen pas om 14.00 aan in ons hotel.
Nadat we de koffers hadden gedropt snel op zoek gegaan naar een pub om de zaterdagwedstrijden uit de Premier League onder het genot van een biertje te kijken. Dat was bere gezellig en zelfs 's avonds nog beelden uit de eredivisie gezien. De zaterdag nog even benut om wat van Londen te zien en 's avonds op stap geweest.
De zondag stond natuurlijk in het teken van het pokeren. Vanaf 12 uur kon je je inschrijven in het casino en om 14 uur begon het toernooi.
Ik kwam gelijk al wat bekenden tegen van de vorige Unibet Open in Valencia en daar hoorden we dat de broer van Youri Mulder ook mee zou doen. Hij had het ticket van Youri gekregen op zijn verjaardag, op één voorwaarde dat Youri ook mee mocht :wink: . Toen we het casino even uitliepen kwamen we ze gelijk al tegen en vanaf dat moment waren dat onze moaties en had mijn collega gelijk iemand waarmee hij kon bier drinken terwijl ik aan het pokeren was. Aardige vent trouwens die Youri.
Vlak voor twee was de tafelindeling en ik zat bij één Nederlander aan tafel. Joost Mengerink en een bekende Bulgaar, Atanas Georgiev, hij had de finale tafel in San Remo bij de afgelopen EPT daar gehaald.
Joost was er wel heel snel uit, hij vond na een paar handjes QQ en op een lage flop kreeg zijn tegenstander met trips er alles in en weg was de eerste Nederlander.
Bij mij ging het vanaf het begin heel lekker. We begonnen met 10.000 chips en na een paar uur had ik er al 23.000 van gemaakt en dan speel je ook gelijk wat lekkerder en kun je ook een keer een potje stelen en iemand eruit bluffen. Ik kreeg een keer drie goeie handen op rij en de laatste keer geloofden ze mij niet meer en kon ik met mijn KK weer een mooie pot oppakken. Ik hoorde al dat er leuke verhalen over mij op pokernews verteld werden (die heb ik inmiddels maar opgeslagen) en dat motiveert wel natuurlijk.
Toen er net iemand van pokernews bij mij aan tafel kwam om te vragen hoe het ging kreeg ik 99 en een flop met 7-9-Q. Ik pakte deze pot weer met flinke winst op en steeg naar 45.500 en stond behoorlijk boven average (was +/- 20.000). Rene Kuiper katapulteert stond er als kop boven het verhaaltje, wel grappig.
Inmiddels was ook Marcel Vonk (bracelet winnaar) bij mij aan tafel komen zitten. Hele rustige vent, die weinig aan tafel praatte maar de hele boel goed in de gaten hield. Ik kreeg achteraf trouwens nog een leuk compliment van hem. Toen ik tegen hem zei dat ik maar een amateur was en dat ik mijn gekwalificeerd had voor dit toernooi zei hij dat dit niet aan mijn spel te zien was. Ik speelde volgens hem om het toernooi te winnen en niet zoals heel veel amateurs om zo lang mogelijk in het toernooi te blijven en zich dood laten bloeden. Helaas kreeg ik tegen het einde van dag 1 een behoorlijke tegenslag, die eigenlijk aan mijzelf te danken was. Onze Bulgaarse vriend, Atanas Georgiev, vond het al een tijdje nodig om de hele tafel aan te stampen met in mijn ogen vaak helemaal niets. Ik kreeg AQs, echter de flop was iets van 5-6-J. Ik had positie op hem en hij checkte, ik maakte een c-bet en hij callde mij alleen maar. Na een 2 op de turn en opnieuw een check van hem wist ik al dat hij niet veel had, maar op een draw zat. Ik bette fors uit, maar na lang denken callde hij toch. Opnieuw een blank op de river en hij zette mij all-in. Mijn intuïtie zei gewoon dat ik moest callen, maar het was wel voor mijn toernooileven en er waren zoveel kaarten die mij versloegen. Voor hetzelfde geld had hij A2. Ik heb wel meer dan 5 minuten in de tank gezeten en toch uiteindelijk maar gefold, ondanks dat er veel in de pot lag. Ik hield nog wel 20.000 over.
Het pijnlijke was dat hij inderdaad de gemiste straat met 7-8 liet zien. Jammer, maar ik moest verder. Om half 2 ââ¬â¢s nachts (na 11,5 uur pokeren) kreeg ik op de button 9-9 en besloot de steeds hogere blinds op te pakken en ging tegen de redelijke tighte blinds all-in. Echter de small blind vond zijn 10-10 genoeg en callde mij. Geen hulp en het toernooi was abrupt ten einde.
Wel erg teleurgesteld natuurlijk, maar toch terugkijkend op een goed toernooi en weer heel veel ervaring opgedaan.
De maandag was hierdoor een vrije dag voor ons en hebben gebruik gemaakt om alle bezienswaardigheden in Londen te bekijken. Het is echt een hele mooie stad. Nog even in het Arsenal stadion geweest en de nodige souvenirs meegenomen.
ââ¬â¢s Avonds weer naar het casino en de overgebleven Nederlanders gevolgd. Paul Valkenburg van het Unibet-team deed het heel goed en om 12 uur behoorde hij tot de finale tafel die op dinsdag gespeeld zou worden. We hadden ons al aangesloten bij de groep van Unibet spelers (je trekt als Nederlanders toch snel naar elkaar toe) en mochten met hun mee naar een club waar een exclusief feestje werd gevierd. Dat lieten wij ons natuurlijk niet ontzeggen en hebben tot in de late uurtje groot feest gevierd. Dat Paul uiteindelijk op dinsdag ook nog het toernooi won was natuurlijk helemaal geweldig.
Al met al was het een super ervaring en vele pokervrienden opgedaan en het werkt erg verslavend, want ik wil er in maart in Malta weer dolgraag bij zijn.
Ik ben al weer behoorlijk op weg, want ik speel vanavond de laatste finale voor 2 volledige pakketten naar Malta. Ik schat ongeveer 40 deelnemers vaanvond, dus het zal nog lastig worden.
Alle mensen die mij tijdens het toernooi gesteund hebben bedankt en natuurlijk ook de jongens die zich hadden ingekocht. Helaas heeft het deze keer niets opgeleverd, maar ik beloof jullie dat ik in een volgend toernooi verder zal komen.
Alle wijzen komen uit het Oosten!