31-08-2006, 11:50 AM
Speciaal voor Treesong:
Van cultklassieker tot eenheidsworst
Hollywood blijft vrolijk doorgaan met het remaken van (cult)klassiekers. Dat het niet altijd goed uitpakt, bewijst ââ¬ËThe Wicker Manââ¬â¢.
Nicolas Cage blijft een vreemde man. De neef van Francis Ford Coppola wisselt prima rollen (bijvoorbeeld Leaving Las Vegas, Matchstick Men en Lord Of War) af met films die zijn goede naam geen eer aandoen. Zoââ¬â¢n film is The Wicker Man, een remake van de Britse cultklassieker uit 1973.
Cage geeft gestalte aan Edward Mallus, een motoragent die getuige is van een dramatisch verkeersongeluk waarbij een moeder en haar dochter om het leven komen. Om even tot zichzelf te komen, krijgt hij rust voorgeschreven. Tijdens die periode ontvangt hij een brief van een ex-vriendin, dat haar dochtertje is verdwenen. Uit een soort van schuldgevoel vanwege het verkeersongeluk, besluit hij tot een zoektocht naar het meisje.
Tijdens die speurtocht komt Mallus terecht op Summersisle, een klein eilandje waar de tijd stil lijkt te hebben gestaan. Al snel blijkt hij een niet-welkome gast, temeer omdat hij man is. Op Summersisle hebben de vrouwen namelijk de macht. Bij de mannen zijn de tongen afgehakt, zodat zij geen weerwoord kunnen geven. In deze bizarre leefwereld probeert Mallus te achterhalen waar de dochter van zijn ex-vriendin is gebleven. Hij ontdekt dat de bewoners van Summersisle, die leven van de opbrengst van honing, zich bezighouden met ouderwetse rituelen.
Blonk het origineel van regisseur Robin Hardy en scenarist Anthony Schaffer (die ook het gelijknamige boek schreef) nog uit in orginaliteit door de combinatie van occult, musical en erotiek, de remake is niet meer dan eenheidsworst. Regisseur Neil LaBute (Possesion) (her)schreef zelf het script voor deze film, maar rijgt daarin cliches aan elkaar, waardoor het geheel erg voorspelbaar is. Daarnaast is zijn film een stuk ââ¬Ëbraverââ¬â¢ dan het origineel, waarschijnlijk om filmstudio en filmkeuring tegemoet te komen.
Toegegeven, het verhaaltje is mooi ââ¬Ërondââ¬â¢ en bevat de nodige schrikmomenten. Daarnaast wordt prima geacteerd (naast Cage zien we onder meer Ellen Burstyn, Kate Beahan en Leelee Sobieski). Maar The Wicker Man betitelen als horrorfilm zou te ver gaan. Of het zou moeten zijn omdat in deze film vrouwen aan de macht staan.
Twee sterren
Aangenaam verrast
Edward Woodward, hoofdrolspeler in de originele versie van ââ¬ËThe Wicker Manââ¬â¢, kreeg van LaBute een rolletje aangeboden in de remake, maar wees deze af. Hij zei wel ââ¬Åaangenaam verrast te zijn door de kwaliteit van het scriptââ¬Â.
Van cultklassieker tot eenheidsworst
Hollywood blijft vrolijk doorgaan met het remaken van (cult)klassiekers. Dat het niet altijd goed uitpakt, bewijst ââ¬ËThe Wicker Manââ¬â¢.
Nicolas Cage blijft een vreemde man. De neef van Francis Ford Coppola wisselt prima rollen (bijvoorbeeld Leaving Las Vegas, Matchstick Men en Lord Of War) af met films die zijn goede naam geen eer aandoen. Zoââ¬â¢n film is The Wicker Man, een remake van de Britse cultklassieker uit 1973.
Cage geeft gestalte aan Edward Mallus, een motoragent die getuige is van een dramatisch verkeersongeluk waarbij een moeder en haar dochter om het leven komen. Om even tot zichzelf te komen, krijgt hij rust voorgeschreven. Tijdens die periode ontvangt hij een brief van een ex-vriendin, dat haar dochtertje is verdwenen. Uit een soort van schuldgevoel vanwege het verkeersongeluk, besluit hij tot een zoektocht naar het meisje.
Tijdens die speurtocht komt Mallus terecht op Summersisle, een klein eilandje waar de tijd stil lijkt te hebben gestaan. Al snel blijkt hij een niet-welkome gast, temeer omdat hij man is. Op Summersisle hebben de vrouwen namelijk de macht. Bij de mannen zijn de tongen afgehakt, zodat zij geen weerwoord kunnen geven. In deze bizarre leefwereld probeert Mallus te achterhalen waar de dochter van zijn ex-vriendin is gebleven. Hij ontdekt dat de bewoners van Summersisle, die leven van de opbrengst van honing, zich bezighouden met ouderwetse rituelen.
Blonk het origineel van regisseur Robin Hardy en scenarist Anthony Schaffer (die ook het gelijknamige boek schreef) nog uit in orginaliteit door de combinatie van occult, musical en erotiek, de remake is niet meer dan eenheidsworst. Regisseur Neil LaBute (Possesion) (her)schreef zelf het script voor deze film, maar rijgt daarin cliches aan elkaar, waardoor het geheel erg voorspelbaar is. Daarnaast is zijn film een stuk ââ¬Ëbraverââ¬â¢ dan het origineel, waarschijnlijk om filmstudio en filmkeuring tegemoet te komen.
Toegegeven, het verhaaltje is mooi ââ¬Ërondââ¬â¢ en bevat de nodige schrikmomenten. Daarnaast wordt prima geacteerd (naast Cage zien we onder meer Ellen Burstyn, Kate Beahan en Leelee Sobieski). Maar The Wicker Man betitelen als horrorfilm zou te ver gaan. Of het zou moeten zijn omdat in deze film vrouwen aan de macht staan.
Twee sterren
Aangenaam verrast
Edward Woodward, hoofdrolspeler in de originele versie van ââ¬ËThe Wicker Manââ¬â¢, kreeg van LaBute een rolletje aangeboden in de remake, maar wees deze af. Hij zei wel ââ¬Åaangenaam verrast te zijn door de kwaliteit van het scriptââ¬Â.