Willempie... (OT)

[gittermaster]

Toch nog 9 jaar. Had het niet gedacht....

Willem Holleeder veroordeeld tot negen jaar cel
AMSTERDAM - De rechtbank uit Haarlem heeft Willem Holleeder vrijdag veroordeeld tot negen jaar gevangenisstraf. Hij krijgt die straf voor het afpersen van drie zakenmensen, het leiding geven aan een criminele organisatie, het witwassen van crimineel geld en het plegen van mishandelingen.

Holleeder hoorde zijn straf uiterlijk gezien onbewogen aan. Het Openbaar Ministerie (OM) eiste eerder twaalf jaar cel tegen de Heineken-ontvoerder omdat hij met telkens wisselende groepjes vermogende zakenlieden zou hebben afgeperst, onder wie de in 2004 vermoorde vastgoedmagnaat Willem Endstra.

Van de acht medeverdachten werden er vijf veroordeeld. Zij kregen straffen variërend van twee jaar en negen maanden cel tot 240 uur dienstverlening voor de ex-vriendin van Holleeder.

De advocaten van de verdachten hebben in hun pleidooien onder meer grote vraagtekens gezet bij de betrouwbaarheid van de vele getuigen die in het drie jaar durende vooronderzoek verklaringen hebben afgelegd. Veel van hen hebben hun verklaringen gebaseerd op wat zij van Endstra hebben gehoord, waardoor ook aan hun betrouwbaarheid getwijfeld moet worden, menen de strafpleiters.

De rechtbank vindt echter dat het OM voldoende betrouwbare verklaringen heeft opgevoerd om tot de gedane veroordelingen te komen. Een belangrijke verklaring was die van Maria Houtman, de weduwe van de in november 2005 geliquideerde Kees Houtman. Deze man was naast Endstra een van de andere afpersingsslachtoffers van Holleeder.

[Treesong]

Gelukkig... ik dacht al dat Andre van Duin dood was :eeeek:

[Flixieluv]

6. Motivering van de sanctie en van overige beslissingen
6.1. Hoofdstraf
Bij de beslissing over de straf die aan verdachte moet worden opgelegd, heeft de rechtbank zich laten leiden door de aard en de ernst van de bewezen verklaarde feiten en de omstandigheden waaronder deze zijn begaan, alsmede de persoon van verdachte, zoals van een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.

In het bijzonder heeft de rechtbank het volgende in aanmerking genomen.
Verdachte heeft zich in de periode van augustus 1998 tot eind 2005 samen met anderen schuldig gemaakt aan diverse misdrijven, waaronder in het bijzonder afpersingen van een drietal personen van wie bekend was dat zij vermogend waren.

Verdachte heeft samen met zijn mededaders Friedl?nder een groot geldbedrag afgeperst. Verdachte en zijn mededaders hebben daartoe eerst een probleem gecre?erd, te weten de ongewenste relatie die de zoon van Friedl?nder had met een meisje, dat vervolgens een relatie met Mieremet had aangeknoopt, waarna verdachte Friedl?nder is komen ?waarschuwen?. Aan het slachtoffer is duidelijk gemaakt dat het ?probleem? slechts door middel van betaling van een groot geldbedrag kon worden opgelost. De mededaders van verdachte hebben Friedl?nder bij zijn woning dusdanig ernstig bedreigd, dat hij en zijn zoon zich genoodzaakt voelden het ge?iste geldbedrag aan verdachte en zijn mededaders af te geven.

Vervolgens heeft verdachte in ieder geval vanaf eind 2002 Endstra ? met wie hij vanaf omstreeks 1995 een hechte vriendschap had onderhouden ? afgeperst. Uit met name de vele verklaringen in het dossier van mensen uit de omgeving van Endstra rijst het beeld op van verdachte als een man die zich in de eerste jaren van die vriendschap uiterst verdienstelijk maakte voor Endstra, maar gaandeweg ? gebruikmakend van kennis omtrent de handel en wandel van Endstra ? eisen begon te stellen. In december 2002 is Endstra onder valse voorwendselen naar het kantoor van zijn toenmalige raadsman gelokt waar hij door verdachte en zijn mededaders in de werkkamer van die raadsman is bedreigd. Endstra is hierdoor bewogen grote sommen geld af te staan. Verschillende getuigen hebben verklaard door Endstra over dit voorval te zijn ingelicht waarbij het hen opviel dat Endstra, van wie tevens wordt gezegd dat hij het vermogen had problemen waarmee hij kampte, voor zich te houden, naar aanleiding van dit voorval een zeer aangeslagen indruk maakte.
Na dit voorval heeft verdachte Endstra onder druk gehouden door hem met regelmaat te benaderen en te intimideren. Meerdere personen uit de omgeving van Endstra hebben verklaard dat zij Endstra in de laatste twee jaren van zijn leven hebben zien veranderen van een krachtige persoonlijkheid in een angstige oude man. De rechtbank rekent het verdachte zwaar aan dat hij zijn vriendschap met Endstra heeft misbruikt om Endstra ? onder de bedreiging dat anders hij en/of zijn familieleden zouden worden doodgeschoten ? grote geldbedragen afhandig te maken.

Verdachte heeft voorts in de zomer van 2004 samen met drie anderen Houtman afgeperst. Twee van zijn mededaders hebben Houtman in zijn woning opgezocht en hem daar, in het bijzijn van zijn echtgenote en 13-jarige dochter bedreigd. Zij hebben Houtman een vuurwapen getoond en hem gedreigd zijn huis met dynamiet op te blazen wanneer hij niet zou betalen. Nadat Houtman hen 1 miljoen euro had betaald, hebben verdachte en zijn mededaders de voor Houtman dreigende situatie in stand gehouden door hem nog een aantal malen tot ontmoetingen met hen, zijn afpersers, te dwingen. Verdachte heeft in dit samenwerkingsverband een leidende rol gespeeld en zijn mededaders, van wie enkele Houtman al meer dan 20 jaren kenden en in het verleden een vriendschappelijk contact met hem hadden, aangestuurd. Uit de verklaringen van Maria Houtman is gebleken dat het feit dat het juist zijn oude gabbers waren die zich zo tegen hem hadden gekeerd, Houtman diep heeft geraakt. Volgens zijn directe familie was Houtman als gevolg van de door verdachte en zijn mededaders uitgeoefende druk in deze laatste periode van zijn leven zichzelf niet meer.

Afpersingen behoren tot een categorie strafbare feiten waardoor een ernstige inbreuk wordt gemaakt op de rechtsorde en die in de samenleving gevoelens van onrust en onveiligheid veroorzaken. Met name de slachtoffers van dergelijke misdrijven ondervinden vaak nog lang de emotionele gevolgen van de aan afpersing inherente inbreuk in de persoonlijke levensfeer. Verdachte kon dat weten, aangezien hij eerder tot een gevangenisstraf van lange duur is veroordeeld ter zake van onder meer afpersing en hij bij die gelegenheid eveneens is geconfronteerd met de ingrijpendheid van een dergelijke gebeurtenis voor het slachtoffer.

Daarnaast heeft verdachte twee contante van afpersing afkomstige geldbedragen witgewassen. Het witwassen van criminele gelden vormt een bedreiging van de legale economie en tast de integriteit van het financi?le en economische verkeer aan.

Verdachte heeft zich verder schuldig gemaakt aan een aantal mishandelingen waarbij de slachtoffers letsel en/of pijn hebben ondervonden en tevens aan het uiten van bedreigingen richting twee werknemers van een caf?. Uit de verklaringen van getuigen komt het beeld naar voren van een man die als hem iets niet zint, er niet voor terugdeinst geweld te gebruiken. Daar waar verdachte heeft bekend geweld te hebben gebruikt, bagatelliseert hij dat, dan wel zijn eigen aandeel daarin.
Door de mishandelingen heeft verdachte niet alleen de slachtoffers pijn en/of letsel toegebracht, maar ook de openbare veiligheid geschaad, hetgeen tot gevoelens van onrust leidt in de samenleving.

Op grond van het hiervoor overwogene is de rechtbank van oordeel dat een gevangenisstraf van na te noemen duur passend en geboden is. Deze straf is lager dan door de officieren van justitie is gevorderd aangezien de rechtbank minder feiten bewezen acht dan waarvan de officieren van justitie bewezenverklaring hebben gevorderd en waarop hun eis was gebaseerd. De rechtbank ziet voorts aanleiding de op te leggen straf enigszins te matigen gelet op hetgeen hiervoor onder 2.2 is overwogen. In verband daarmee is de rechtbank van oordeel dat ??n jaar in mindering dient te worden gebracht op de gevangenisstraf die de rechtbank anders opgelegd zou hebben.

Detentiegeschikheid
Door de raadsman van verdachte is ten aanzien van de gevorderde vrijheidsontneming het standpunt ingenomen, dat de slechte gezondheidstoestand van verdachte en de daarmee samenhangende sombere verwachtingen omtrent diens nog resterende levensduur uitdrukkelijk moeten worden meegewogen bij de bepaling van de strafmaat; als zijn eigen oordeel heeft hij daarbij uitgesproken, dat verdachte als detentieongeschikt zou moeten worden aangemerkt; daarbij heeft hij betrokken het feitelijke gegeven dat de meest wenselijke wijze van revalideren voor een hartpati?nt als verdachte binnen het voor hem geldende EBI-regime niet mogelijk is.

De rechtbank stelt vast, dat zich bij de haar bekende stukken waaronder begrepen de brief van drs. E.S.J. Roorda, als klinisch psycholoog verbonden aan het ministerie van Justitie, de dato 4 december 2007, geen informatie bevindt die steun zou bieden aan de opvatting dat verdachte detentieongeschikt zou zijn. Volstrekt duidelijk is niettemin, dat het zich plotseling manifesterende hartfalen diep ingrijpt in het leven van verdachte en hem reden geeft pessimistisch gestemd te zijn omtrent zijn toekomstige levensverwachting. Die zojuist bedoelde evidentie geldt eveneens voor de officieren van justitie, die overigens in verband met de onvoorspelbaarheid van de ontwikkelingen in de gezondheidssituatie van verdachte, geen aanleiding hebben gezien in de strafeis rekening te houden met diens hartkwaal, gelet ook op de ernst van de feiten ter zake waarvan de strafeis is geformuleerd.
Gezien de sedert de manifestatie van de kwaal geboden medische zorg, waarvan de rechtbank in redelijke mate op de hoogte is en waarvan zij tevens weet dat het bieden van een goed niveau voor de officieren van justitie uitgangspunt is, acht de rechtbank het door de officieren van justitie ingenomen standpunt juist. Tevens kan dit oordeel niet worden losgezien van de aan penitentiaire regelgeving en praktijk te ontlenen verwachting alsmede de door de officieren van justitie op dat punt uitgesproken toezegging, dat in geval van een zich onverhoopt voordoende verslechtering van de situatie, binnen het gevangeniswezen naar de beste oplossing zal worden gezocht.


7. Toepasselijke wettelijke voorschriften
De volgende wetsartikelen zijn van toepassing:
Wetboek van Strafrecht, artikelen 47, 57, 140, 285, 300, 312, 317 en 420bis.


8. Beslissing
De rechtbank:

Spreekt verdachte vrij van de hem onder feit 1, feit 2 sub 1, 4, 5, 6, 11, feit 3 sub A, B, D2-D10, E, feit 4, feit 5 en feit 14 ten laste gelegde feiten.

Verklaart bewezen dat verdachte de ten laste gelegde feiten heeft begaan zoals hiervoor onder 3.5 vermeld.

Verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven als bewezen is aangenomen en spreekt verdachte daarvan vrij.

Bepaalt dat de bewezen verklaarde feiten de hierboven onder 4. vermelde strafbare feiten opleveren.

Verklaart verdachte hiervoor strafbaar.

Veroordeelt verdachte wegens deze feiten tot een gevangenisstraf voor de duur van NEGEN (9) JAREN.

Bepaalt dat de tijd die verdachte v??r de tenuitvoerlegging van dit vonnis in verzekering en voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van de thans opgelegde gevangenisstraf in mindering wordt gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Gelast de teruggave aan verdachte van:
- 1.00 STK Adapter, zwarte mini sim adapter, chip stadstoezicht en
- 1.00 STK Cd-rom, A.5.A.8, gesprek met [betrokkene 1], [betrokkene 2] en Willem H..


9. Samenstelling rechtbank en uitspraakdatum
Dit vonnis is gewezen door
mr. M.J.M. Verpalen, voorzitter,
mrs. I.A.M. Tel en H.A. Pott Hofstede, rechters,
in tegenwoordigheid van de griffiers mrs. H.W. van der Ploeg en C.C.J. Antonos,
en uitgesproken op de openbare terechtzitting van 21 december 2007.

[Treesong]

Een heel verhaal...

[gittermaster]

6. Motivering van de sanctie en van overige beslissingen
6.1. Hoofdstraf
Bij de beslissing over de straf die aan verdachte moet worden opgelegd, heeft de rechtbank zich laten leiden door de aard en de ernst van de bewezen verklaarde feiten en de omstandigheden waaronder deze zijn begaan, alsmede de persoon van verdachte, zoals van een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.

In het bijzonder heeft de rechtbank het volgende in aanmerking genomen.
Verdachte heeft zich in de periode van augustus 1998 tot eind 2005 samen met anderen schuldig gemaakt aan diverse misdrijven, waaronder in het bijzonder afpersingen van een drietal personen van wie bekend was dat zij vermogend waren.

Verdachte heeft samen met zijn mededaders Friedl?nder een groot geldbedrag afgeperst. Verdachte en zijn mededaders hebben daartoe eerst een probleem gecre?erd, te weten de ongewenste relatie die de zoon van Friedl?nder had met een meisje, dat vervolgens een relatie met Mieremet had aangeknoopt, waarna verdachte Friedl?nder is komen ?waarschuwen?. Aan het slachtoffer is duidelijk gemaakt dat het ?probleem? slechts door middel van betaling van een groot geldbedrag kon worden opgelost. De mededaders van verdachte hebben Friedl?nder bij zijn woning dusdanig ernstig bedreigd, dat hij en zijn zoon zich genoodzaakt voelden het ge?iste geldbedrag aan verdachte en zijn mededaders af te geven.

Vervolgens heeft verdachte in ieder geval vanaf eind 2002 Endstra ? met wie hij vanaf omstreeks 1995 een hechte vriendschap had onderhouden ? afgeperst. Uit met name de vele verklaringen in het dossier van mensen uit de omgeving van Endstra rijst het beeld op van verdachte als een man die zich in de eerste jaren van die vriendschap uiterst verdienstelijk maakte voor Endstra, maar gaandeweg ? gebruikmakend van kennis omtrent de handel en wandel van Endstra ? eisen begon te stellen. In december 2002 is Endstra onder valse voorwendselen naar het kantoor van zijn toenmalige raadsman gelokt waar hij door verdachte en zijn mededaders in de werkkamer van die raadsman is bedreigd. Endstra is hierdoor bewogen grote sommen geld af te staan. Verschillende getuigen hebben verklaard door Endstra over dit voorval te zijn ingelicht waarbij het hen opviel dat Endstra, van wie tevens wordt gezegd dat hij het vermogen had problemen waarmee hij kampte, voor zich te houden, naar aanleiding van dit voorval een zeer aangeslagen indruk maakte.
Na dit voorval heeft verdachte Endstra onder druk gehouden door hem met regelmaat te benaderen en te intimideren. Meerdere personen uit de omgeving van Endstra hebben verklaard dat zij Endstra in de laatste twee jaren van zijn leven hebben zien veranderen van een krachtige persoonlijkheid in een angstige oude man. De rechtbank rekent het verdachte zwaar aan dat hij zijn vriendschap met Endstra heeft misbruikt om Endstra ? onder de bedreiging dat anders hij en/of zijn familieleden zouden worden doodgeschoten ? grote geldbedragen afhandig te maken.

Verdachte heeft voorts in de zomer van 2004 samen met drie anderen Houtman afgeperst. Twee van zijn mededaders hebben Houtman in zijn woning opgezocht en hem daar, in het bijzijn van zijn echtgenote en 13-jarige dochter bedreigd. Zij hebben Houtman een vuurwapen getoond en hem gedreigd zijn huis met dynamiet op te blazen wanneer hij niet zou betalen. Nadat Houtman hen 1 miljoen euro had betaald, hebben verdachte en zijn mededaders de voor Houtman dreigende situatie in stand gehouden door hem nog een aantal malen tot ontmoetingen met hen, zijn afpersers, te dwingen. Verdachte heeft in dit samenwerkingsverband een leidende rol gespeeld en zijn mededaders, van wie enkele Houtman al meer dan 20 jaren kenden en in het verleden een vriendschappelijk contact met hem hadden, aangestuurd. Uit de verklaringen van Maria Houtman is gebleken dat het feit dat het juist zijn oude gabbers waren die zich zo tegen hem hadden gekeerd, Houtman diep heeft geraakt. Volgens zijn directe familie was Houtman als gevolg van de door verdachte en zijn mededaders uitgeoefende druk in deze laatste periode van zijn leven zichzelf niet meer.

Afpersingen behoren tot een categorie strafbare feiten waardoor een ernstige inbreuk wordt gemaakt op de rechtsorde en die in de samenleving gevoelens van onrust en onveiligheid veroorzaken. Met name de slachtoffers van dergelijke misdrijven ondervinden vaak nog lang de emotionele gevolgen van de aan afpersing inherente inbreuk in de persoonlijke levensfeer. Verdachte kon dat weten, aangezien hij eerder tot een gevangenisstraf van lange duur is veroordeeld ter zake van onder meer afpersing en hij bij die gelegenheid eveneens is geconfronteerd met de ingrijpendheid van een dergelijke gebeurtenis voor het slachtoffer.

Daarnaast heeft verdachte twee contante van afpersing afkomstige geldbedragen witgewassen. Het witwassen van criminele gelden vormt een bedreiging van de legale economie en tast de integriteit van het financi?le en economische verkeer aan.

Verdachte heeft zich verder schuldig gemaakt aan een aantal mishandelingen waarbij de slachtoffers letsel en/of pijn hebben ondervonden en tevens aan het uiten van bedreigingen richting twee werknemers van een caf?. Uit de verklaringen van getuigen komt het beeld naar voren van een man die als hem iets niet zint, er niet voor terugdeinst geweld te gebruiken. Daar waar verdachte heeft bekend geweld te hebben gebruikt, bagatelliseert hij dat, dan wel zijn eigen aandeel daarin.
Door de mishandelingen heeft verdachte niet alleen de slachtoffers pijn en/of letsel toegebracht, maar ook de openbare veiligheid geschaad, hetgeen tot gevoelens van onrust leidt in de samenleving.

Op grond van het hiervoor overwogene is de rechtbank van oordeel dat een gevangenisstraf van na te noemen duur passend en geboden is. Deze straf is lager dan door de officieren van justitie is gevorderd aangezien de rechtbank minder feiten bewezen acht dan waarvan de officieren van justitie bewezenverklaring hebben gevorderd en waarop hun eis was gebaseerd. De rechtbank ziet voorts aanleiding de op te leggen straf enigszins te matigen gelet op hetgeen hiervoor onder 2.2 is overwogen. In verband daarmee is de rechtbank van oordeel dat ??n jaar in mindering dient te worden gebracht op de gevangenisstraf die de rechtbank anders opgelegd zou hebben.

Detentiegeschikheid
Door de raadsman van verdachte is ten aanzien van de gevorderde vrijheidsontneming het standpunt ingenomen, dat de slechte gezondheidstoestand van verdachte en de daarmee samenhangende sombere verwachtingen omtrent diens nog resterende levensduur uitdrukkelijk moeten worden meegewogen bij de bepaling van de strafmaat; als zijn eigen oordeel heeft hij daarbij uitgesproken, dat verdachte als detentieongeschikt zou moeten worden aangemerkt; daarbij heeft hij betrokken het feitelijke gegeven dat de meest wenselijke wijze van revalideren voor een hartpati?nt als verdachte binnen het voor hem geldende EBI-regime niet mogelijk is.

De rechtbank stelt vast, dat zich bij de haar bekende stukken waaronder begrepen de brief van drs. E.S.J. Roorda, als klinisch psycholoog verbonden aan het ministerie van Justitie, de dato 4 december 2007, geen informatie bevindt die steun zou bieden aan de opvatting dat verdachte detentieongeschikt zou zijn. Volstrekt duidelijk is niettemin, dat het zich plotseling manifesterende hartfalen diep ingrijpt in het leven van verdachte en hem reden geeft pessimistisch gestemd te zijn omtrent zijn toekomstige levensverwachting. Die zojuist bedoelde evidentie geldt eveneens voor de officieren van justitie, die overigens in verband met de onvoorspelbaarheid van de ontwikkelingen in de gezondheidssituatie van verdachte, geen aanleiding hebben gezien in de strafeis rekening te houden met diens hartkwaal, gelet ook op de ernst van de feiten ter zake waarvan de strafeis is geformuleerd.
Gezien de sedert de manifestatie van de kwaal geboden medische zorg, waarvan de rechtbank in redelijke mate op de hoogte is en waarvan zij tevens weet dat het bieden van een goed niveau voor de officieren van justitie uitgangspunt is, acht de rechtbank het door de officieren van justitie ingenomen standpunt juist. Tevens kan dit oordeel niet worden losgezien van de aan penitentiaire regelgeving en praktijk te ontlenen verwachting alsmede de door de officieren van justitie op dat punt uitgesproken toezegging, dat in geval van een zich onverhoopt voordoende verslechtering van de situatie, binnen het gevangeniswezen naar de beste oplossing zal worden gezocht.


7. Toepasselijke wettelijke voorschriften
De volgende wetsartikelen zijn van toepassing:
Wetboek van Strafrecht, artikelen 47, 57, 140, 285, 300, 312, 317 en 420bis.


8. Beslissing
De rechtbank:

Spreekt verdachte vrij van de hem onder feit 1, feit 2 sub 1, 4, 5, 6, 11, feit 3 sub A, B, D2-D10, E, feit 4, feit 5 en feit 14 ten laste gelegde feiten.

Verklaart bewezen dat verdachte de ten laste gelegde feiten heeft begaan zoals hiervoor onder 3.5 vermeld.

Verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven als bewezen is aangenomen en spreekt verdachte daarvan vrij.

Bepaalt dat de bewezen verklaarde feiten de hierboven onder 4. vermelde strafbare feiten opleveren.

Verklaart verdachte hiervoor strafbaar.

Veroordeelt verdachte wegens deze feiten tot een gevangenisstraf voor de duur van NEGEN (9) JAREN.

Bepaalt dat de tijd die verdachte v??r de tenuitvoerlegging van dit vonnis in verzekering en voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van de thans opgelegde gevangenisstraf in mindering wordt gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Gelast de teruggave aan verdachte van:
- 1.00 STK Adapter, zwarte mini sim adapter, chip stadstoezicht en
- 1.00 STK Cd-rom, A.5.A.8, gesprek met [betrokkene 1], [betrokkene 2] en Willem H..


9. Samenstelling rechtbank en uitspraakdatum
Dit vonnis is gewezen door
mr. M.J.M. Verpalen, voorzitter,
mrs. I.A.M. Tel en H.A. Pott Hofstede, rechters,
in tegenwoordigheid van de griffiers mrs. H.W. van der Ploeg en C.C.J. Antonos,
en uitgesproken op de openbare terechtzitting van 21 december 2007.

:lol: :lol:
Das een behoorlijke lap tekst. Maar zo ziet dat er dus uit.... Hij is duc toch ook van aardig wat dingen vrijgesproken

[Treesong]

6. Motivering van de sanctie en van overige beslissingen
6.1. Hoofdstraf
Bij de beslissing over de straf die aan verdachte moet worden opgelegd, heeft de rechtbank zich laten leiden door de aard en de ernst van de bewezen verklaarde feiten en de omstandigheden waaronder deze zijn begaan, alsmede de persoon van verdachte, zoals van een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.

In het bijzonder heeft de rechtbank het volgende in aanmerking genomen.
Verdachte heeft zich in de periode van augustus 1998 tot eind 2005 samen met anderen schuldig gemaakt aan diverse misdrijven, waaronder in het bijzonder afpersingen van een drietal personen van wie bekend was dat zij vermogend waren.

Verdachte heeft samen met zijn mededaders Friedl?nder een groot geldbedrag afgeperst. Verdachte en zijn mededaders hebben daartoe eerst een probleem gecre?erd, te weten de ongewenste relatie die de zoon van Friedl?nder had met een meisje, dat vervolgens een relatie met Mieremet had aangeknoopt, waarna verdachte Friedl?nder is komen ?waarschuwen?. Aan het slachtoffer is duidelijk gemaakt dat het ?probleem? slechts door middel van betaling van een groot geldbedrag kon worden opgelost. De mededaders van verdachte hebben Friedl?nder bij zijn woning dusdanig ernstig bedreigd, dat hij en zijn zoon zich genoodzaakt voelden het ge?iste geldbedrag aan verdachte en zijn mededaders af te geven.

Vervolgens heeft verdachte in ieder geval vanaf eind 2002 Endstra ? met wie hij vanaf omstreeks 1995 een hechte vriendschap had onderhouden ? afgeperst. Uit met name de vele verklaringen in het dossier van mensen uit de omgeving van Endstra rijst het beeld op van verdachte als een man die zich in de eerste jaren van die vriendschap uiterst verdienstelijk maakte voor Endstra, maar gaandeweg ? gebruikmakend van kennis omtrent de handel en wandel van Endstra ? eisen begon te stellen. In december 2002 is Endstra onder valse voorwendselen naar het kantoor van zijn toenmalige raadsman gelokt waar hij door verdachte en zijn mededaders in de werkkamer van die raadsman is bedreigd. Endstra is hierdoor bewogen grote sommen geld af te staan. Verschillende getuigen hebben verklaard door Endstra over dit voorval te zijn ingelicht waarbij het hen opviel dat Endstra, van wie tevens wordt gezegd dat hij het vermogen had problemen waarmee hij kampte, voor zich te houden, naar aanleiding van dit voorval een zeer aangeslagen indruk maakte.
Na dit voorval heeft verdachte Endstra onder druk gehouden door hem met regelmaat te benaderen en te intimideren. Meerdere personen uit de omgeving van Endstra hebben verklaard dat zij Endstra in de laatste twee jaren van zijn leven hebben zien veranderen van een krachtige persoonlijkheid in een angstige oude man. De rechtbank rekent het verdachte zwaar aan dat hij zijn vriendschap met Endstra heeft misbruikt om Endstra ? onder de bedreiging dat anders hij en/of zijn familieleden zouden worden doodgeschoten ? grote geldbedragen afhandig te maken.

Verdachte heeft voorts in de zomer van 2004 samen met drie anderen Houtman afgeperst. Twee van zijn mededaders hebben Houtman in zijn woning opgezocht en hem daar, in het bijzijn van zijn echtgenote en 13-jarige dochter bedreigd. Zij hebben Houtman een vuurwapen getoond en hem gedreigd zijn huis met dynamiet op te blazen wanneer hij niet zou betalen. Nadat Houtman hen 1 miljoen euro had betaald, hebben verdachte en zijn mededaders de voor Houtman dreigende situatie in stand gehouden door hem nog een aantal malen tot ontmoetingen met hen, zijn afpersers, te dwingen. Verdachte heeft in dit samenwerkingsverband een leidende rol gespeeld en zijn mededaders, van wie enkele Houtman al meer dan 20 jaren kenden en in het verleden een vriendschappelijk contact met hem hadden, aangestuurd. Uit de verklaringen van Maria Houtman is gebleken dat het feit dat het juist zijn oude gabbers waren die zich zo tegen hem hadden gekeerd, Houtman diep heeft geraakt. Volgens zijn directe familie was Houtman als gevolg van de door verdachte en zijn mededaders uitgeoefende druk in deze laatste periode van zijn leven zichzelf niet meer.

Afpersingen behoren tot een categorie strafbare feiten waardoor een ernstige inbreuk wordt gemaakt op de rechtsorde en die in de samenleving gevoelens van onrust en onveiligheid veroorzaken. Met name de slachtoffers van dergelijke misdrijven ondervinden vaak nog lang de emotionele gevolgen van de aan afpersing inherente inbreuk in de persoonlijke levensfeer. Verdachte kon dat weten, aangezien hij eerder tot een gevangenisstraf van lange duur is veroordeeld ter zake van onder meer afpersing en hij bij die gelegenheid eveneens is geconfronteerd met de ingrijpendheid van een dergelijke gebeurtenis voor het slachtoffer.

Daarnaast heeft verdachte twee contante van afpersing afkomstige geldbedragen witgewassen. Het witwassen van criminele gelden vormt een bedreiging van de legale economie en tast de integriteit van het financi?le en economische verkeer aan.

Verdachte heeft zich verder schuldig gemaakt aan een aantal mishandelingen waarbij de slachtoffers letsel en/of pijn hebben ondervonden en tevens aan het uiten van bedreigingen richting twee werknemers van een caf?. Uit de verklaringen van getuigen komt het beeld naar voren van een man die als hem iets niet zint, er niet voor terugdeinst geweld te gebruiken. Daar waar verdachte heeft bekend geweld te hebben gebruikt, bagatelliseert hij dat, dan wel zijn eigen aandeel daarin.
Door de mishandelingen heeft verdachte niet alleen de slachtoffers pijn en/of letsel toegebracht, maar ook de openbare veiligheid geschaad, hetgeen tot gevoelens van onrust leidt in de samenleving.

Op grond van het hiervoor overwogene is de rechtbank van oordeel dat een gevangenisstraf van na te noemen duur passend en geboden is. Deze straf is lager dan door de officieren van justitie is gevorderd aangezien de rechtbank minder feiten bewezen acht dan waarvan de officieren van justitie bewezenverklaring hebben gevorderd en waarop hun eis was gebaseerd. De rechtbank ziet voorts aanleiding de op te leggen straf enigszins te matigen gelet op hetgeen hiervoor onder 2.2 is overwogen. In verband daarmee is de rechtbank van oordeel dat ??n jaar in mindering dient te worden gebracht op de gevangenisstraf die de rechtbank anders opgelegd zou hebben.

Detentiegeschikheid
Door de raadsman van verdachte is ten aanzien van de gevorderde vrijheidsontneming het standpunt ingenomen, dat de slechte gezondheidstoestand van verdachte en de daarmee samenhangende sombere verwachtingen omtrent diens nog resterende levensduur uitdrukkelijk moeten worden meegewogen bij de bepaling van de strafmaat; als zijn eigen oordeel heeft hij daarbij uitgesproken, dat verdachte als detentieongeschikt zou moeten worden aangemerkt; daarbij heeft hij betrokken het feitelijke gegeven dat de meest wenselijke wijze van revalideren voor een hartpati?nt als verdachte binnen het voor hem geldende EBI-regime niet mogelijk is.

De rechtbank stelt vast, dat zich bij de haar bekende stukken waaronder begrepen de brief van drs. E.S.J. Roorda, als klinisch psycholoog verbonden aan het ministerie van Justitie, de dato 4 december 2007, geen informatie bevindt die steun zou bieden aan de opvatting dat verdachte detentieongeschikt zou zijn. Volstrekt duidelijk is niettemin, dat het zich plotseling manifesterende hartfalen diep ingrijpt in het leven van verdachte en hem reden geeft pessimistisch gestemd te zijn omtrent zijn toekomstige levensverwachting. Die zojuist bedoelde evidentie geldt eveneens voor de officieren van justitie, die overigens in verband met de onvoorspelbaarheid van de ontwikkelingen in de gezondheidssituatie van verdachte, geen aanleiding hebben gezien in de strafeis rekening te houden met diens hartkwaal, gelet ook op de ernst van de feiten ter zake waarvan de strafeis is geformuleerd.
Gezien de sedert de manifestatie van de kwaal geboden medische zorg, waarvan de rechtbank in redelijke mate op de hoogte is en waarvan zij tevens weet dat het bieden van een goed niveau voor de officieren van justitie uitgangspunt is, acht de rechtbank het door de officieren van justitie ingenomen standpunt juist. Tevens kan dit oordeel niet worden losgezien van de aan penitentiaire regelgeving en praktijk te ontlenen verwachting alsmede de door de officieren van justitie op dat punt uitgesproken toezegging, dat in geval van een zich onverhoopt voordoende verslechtering van de situatie, binnen het gevangeniswezen naar de beste oplossing zal worden gezocht.


7. Toepasselijke wettelijke voorschriften
De volgende wetsartikelen zijn van toepassing:
Wetboek van Strafrecht, artikelen 47, 57, 140, 285, 300, 312, 317 en 420bis.


8. Beslissing
De rechtbank:

Spreekt verdachte vrij van de hem onder feit 1, feit 2 sub 1, 4, 5, 6, 11, feit 3 sub A, B, D2-D10, E, feit 4, feit 5 en feit 14 ten laste gelegde feiten.

Verklaart bewezen dat verdachte de ten laste gelegde feiten heeft begaan zoals hiervoor onder 3.5 vermeld.

Verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven als bewezen is aangenomen en spreekt verdachte daarvan vrij.

Bepaalt dat de bewezen verklaarde feiten de hierboven onder 4. vermelde strafbare feiten opleveren.

Verklaart verdachte hiervoor strafbaar.

Veroordeelt verdachte wegens deze feiten tot een gevangenisstraf voor de duur van NEGEN (9) JAREN.

Bepaalt dat de tijd die verdachte v??r de tenuitvoerlegging van dit vonnis in verzekering en voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van de thans opgelegde gevangenisstraf in mindering wordt gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Gelast de teruggave aan verdachte van:
- 1.00 STK Adapter, zwarte mini sim adapter, chip stadstoezicht en
- 1.00 STK Cd-rom, A.5.A.8, gesprek met [betrokkene 1], [betrokkene 2] en Willem H..


9. Samenstelling rechtbank en uitspraakdatum
Dit vonnis is gewezen door
mr. M.J.M. Verpalen, voorzitter,
mrs. I.A.M. Tel en H.A. Pott Hofstede, rechters,
in tegenwoordigheid van de griffiers mrs. H.W. van der Ploeg en C.C.J. Antonos,
en uitgesproken op de openbare terechtzitting van 21 december 2007.

:lol: :lol:
Das een behoorlijke lap tekst.

En die ga jij vervolgens ook nog eens koppie peesten! ](*,)

[Flixieluv]

Een heel verhaal...

Ja, en dit is alleen nog maar de strafmotivering. Volledige vonnis beslaat 27 pagina's. Valt me nog mee, had mssch. wel 100 pagina's verwacht, gelet het ongelooflijke belang van deze zaak en de te verwachten grote belangstelling voor vonnis en motivering.

Ben iig blij dat dit beest voorlopig in z'n kooi wordt gehouden.

[gittermaster]

6. Motivering van de sanctie en van overige beslissingen
6.1. Hoofdstraf
Bij de beslissing over de straf die aan verdachte moet worden opgelegd, heeft de rechtbank zich laten leiden door de aard en de ernst van de bewezen verklaarde feiten en de omstandigheden waaronder deze zijn begaan, alsmede de persoon van verdachte, zoals van een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.

In het bijzonder heeft de rechtbank het volgende in aanmerking genomen.
Verdachte heeft zich in de periode van augustus 1998 tot eind 2005 samen met anderen schuldig gemaakt aan diverse misdrijven, waaronder in het bijzonder afpersingen van een drietal personen van wie bekend was dat zij vermogend waren.

Verdachte heeft samen met zijn mededaders Friedl?nder een groot geldbedrag afgeperst. Verdachte en zijn mededaders hebben daartoe eerst een probleem gecre?erd, te weten de ongewenste relatie die de zoon van Friedl?nder had met een meisje, dat vervolgens een relatie met Mieremet had aangeknoopt, waarna verdachte Friedl?nder is komen ?waarschuwen?. Aan het slachtoffer is duidelijk gemaakt dat het ?probleem? slechts door middel van betaling van een groot geldbedrag kon worden opgelost. De mededaders van verdachte hebben Friedl?nder bij zijn woning dusdanig ernstig bedreigd, dat hij en zijn zoon zich genoodzaakt voelden het ge?iste geldbedrag aan verdachte en zijn mededaders af te geven.

Vervolgens heeft verdachte in ieder geval vanaf eind 2002 Endstra ? met wie hij vanaf omstreeks 1995 een hechte vriendschap had onderhouden ? afgeperst. Uit met name de vele verklaringen in het dossier van mensen uit de omgeving van Endstra rijst het beeld op van verdachte als een man die zich in de eerste jaren van die vriendschap uiterst verdienstelijk maakte voor Endstra, maar gaandeweg ? gebruikmakend van kennis omtrent de handel en wandel van Endstra ? eisen begon te stellen. In december 2002 is Endstra onder valse voorwendselen naar het kantoor van zijn toenmalige raadsman gelokt waar hij door verdachte en zijn mededaders in de werkkamer van die raadsman is bedreigd. Endstra is hierdoor bewogen grote sommen geld af te staan. Verschillende getuigen hebben verklaard door Endstra over dit voorval te zijn ingelicht waarbij het hen opviel dat Endstra, van wie tevens wordt gezegd dat hij het vermogen had problemen waarmee hij kampte, voor zich te houden, naar aanleiding van dit voorval een zeer aangeslagen indruk maakte.
Na dit voorval heeft verdachte Endstra onder druk gehouden door hem met regelmaat te benaderen en te intimideren. Meerdere personen uit de omgeving van Endstra hebben verklaard dat zij Endstra in de laatste twee jaren van zijn leven hebben zien veranderen van een krachtige persoonlijkheid in een angstige oude man. De rechtbank rekent het verdachte zwaar aan dat hij zijn vriendschap met Endstra heeft misbruikt om Endstra ? onder de bedreiging dat anders hij en/of zijn familieleden zouden worden doodgeschoten ? grote geldbedragen afhandig te maken.

Verdachte heeft voorts in de zomer van 2004 samen met drie anderen Houtman afgeperst. Twee van zijn mededaders hebben Houtman in zijn woning opgezocht en hem daar, in het bijzijn van zijn echtgenote en 13-jarige dochter bedreigd. Zij hebben Houtman een vuurwapen getoond en hem gedreigd zijn huis met dynamiet op te blazen wanneer hij niet zou betalen. Nadat Houtman hen 1 miljoen euro had betaald, hebben verdachte en zijn mededaders de voor Houtman dreigende situatie in stand gehouden door hem nog een aantal malen tot ontmoetingen met hen, zijn afpersers, te dwingen. Verdachte heeft in dit samenwerkingsverband een leidende rol gespeeld en zijn mededaders, van wie enkele Houtman al meer dan 20 jaren kenden en in het verleden een vriendschappelijk contact met hem hadden, aangestuurd. Uit de verklaringen van Maria Houtman is gebleken dat het feit dat het juist zijn oude gabbers waren die zich zo tegen hem hadden gekeerd, Houtman diep heeft geraakt. Volgens zijn directe familie was Houtman als gevolg van de door verdachte en zijn mededaders uitgeoefende druk in deze laatste periode van zijn leven zichzelf niet meer.

Afpersingen behoren tot een categorie strafbare feiten waardoor een ernstige inbreuk wordt gemaakt op de rechtsorde en die in de samenleving gevoelens van onrust en onveiligheid veroorzaken. Met name de slachtoffers van dergelijke misdrijven ondervinden vaak nog lang de emotionele gevolgen van de aan afpersing inherente inbreuk in de persoonlijke levensfeer. Verdachte kon dat weten, aangezien hij eerder tot een gevangenisstraf van lange duur is veroordeeld ter zake van onder meer afpersing en hij bij die gelegenheid eveneens is geconfronteerd met de ingrijpendheid van een dergelijke gebeurtenis voor het slachtoffer.

Daarnaast heeft verdachte twee contante van afpersing afkomstige geldbedragen witgewassen. Het witwassen van criminele gelden vormt een bedreiging van de legale economie en tast de integriteit van het financi?le en economische verkeer aan.

Verdachte heeft zich verder schuldig gemaakt aan een aantal mishandelingen waarbij de slachtoffers letsel en/of pijn hebben ondervonden en tevens aan het uiten van bedreigingen richting twee werknemers van een caf?. Uit de verklaringen van getuigen komt het beeld naar voren van een man die als hem iets niet zint, er niet voor terugdeinst geweld te gebruiken. Daar waar verdachte heeft bekend geweld te hebben gebruikt, bagatelliseert hij dat, dan wel zijn eigen aandeel daarin.
Door de mishandelingen heeft verdachte niet alleen de slachtoffers pijn en/of letsel toegebracht, maar ook de openbare veiligheid geschaad, hetgeen tot gevoelens van onrust leidt in de samenleving.

Op grond van het hiervoor overwogene is de rechtbank van oordeel dat een gevangenisstraf van na te noemen duur passend en geboden is. Deze straf is lager dan door de officieren van justitie is gevorderd aangezien de rechtbank minder feiten bewezen acht dan waarvan de officieren van justitie bewezenverklaring hebben gevorderd en waarop hun eis was gebaseerd. De rechtbank ziet voorts aanleiding de op te leggen straf enigszins te matigen gelet op hetgeen hiervoor onder 2.2 is overwogen. In verband daarmee is de rechtbank van oordeel dat ??n jaar in mindering dient te worden gebracht op de gevangenisstraf die de rechtbank anders opgelegd zou hebben.

Detentiegeschikheid
Door de raadsman van verdachte is ten aanzien van de gevorderde vrijheidsontneming het standpunt ingenomen, dat de slechte gezondheidstoestand van verdachte en de daarmee samenhangende sombere verwachtingen omtrent diens nog resterende levensduur uitdrukkelijk moeten worden meegewogen bij de bepaling van de strafmaat; als zijn eigen oordeel heeft hij daarbij uitgesproken, dat verdachte als detentieongeschikt zou moeten worden aangemerkt; daarbij heeft hij betrokken het feitelijke gegeven dat de meest wenselijke wijze van revalideren voor een hartpati?nt als verdachte binnen het voor hem geldende EBI-regime niet mogelijk is.

De rechtbank stelt vast, dat zich bij de haar bekende stukken waaronder begrepen de brief van drs. E.S.J. Roorda, als klinisch psycholoog verbonden aan het ministerie van Justitie, de dato 4 december 2007, geen informatie bevindt die steun zou bieden aan de opvatting dat verdachte detentieongeschikt zou zijn. Volstrekt duidelijk is niettemin, dat het zich plotseling manifesterende hartfalen diep ingrijpt in het leven van verdachte en hem reden geeft pessimistisch gestemd te zijn omtrent zijn toekomstige levensverwachting. Die zojuist bedoelde evidentie geldt eveneens voor de officieren van justitie, die overigens in verband met de onvoorspelbaarheid van de ontwikkelingen in de gezondheidssituatie van verdachte, geen aanleiding hebben gezien in de strafeis rekening te houden met diens hartkwaal, gelet ook op de ernst van de feiten ter zake waarvan de strafeis is geformuleerd.
Gezien de sedert de manifestatie van de kwaal geboden medische zorg, waarvan de rechtbank in redelijke mate op de hoogte is en waarvan zij tevens weet dat het bieden van een goed niveau voor de officieren van justitie uitgangspunt is, acht de rechtbank het door de officieren van justitie ingenomen standpunt juist. Tevens kan dit oordeel niet worden losgezien van de aan penitentiaire regelgeving en praktijk te ontlenen verwachting alsmede de door de officieren van justitie op dat punt uitgesproken toezegging, dat in geval van een zich onverhoopt voordoende verslechtering van de situatie, binnen het gevangeniswezen naar de beste oplossing zal worden gezocht.


7. Toepasselijke wettelijke voorschriften
De volgende wetsartikelen zijn van toepassing:
Wetboek van Strafrecht, artikelen 47, 57, 140, 285, 300, 312, 317 en 420bis.


8. Beslissing
De rechtbank:

Spreekt verdachte vrij van de hem onder feit 1, feit 2 sub 1, 4, 5, 6, 11, feit 3 sub A, B, D2-D10, E, feit 4, feit 5 en feit 14 ten laste gelegde feiten.

Verklaart bewezen dat verdachte de ten laste gelegde feiten heeft begaan zoals hiervoor onder 3.5 vermeld.

Verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven als bewezen is aangenomen en spreekt verdachte daarvan vrij.

Bepaalt dat de bewezen verklaarde feiten de hierboven onder 4. vermelde strafbare feiten opleveren.

Verklaart verdachte hiervoor strafbaar.

Veroordeelt verdachte wegens deze feiten tot een gevangenisstraf voor de duur van NEGEN (9) JAREN.

Bepaalt dat de tijd die verdachte v??r de tenuitvoerlegging van dit vonnis in verzekering en voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van de thans opgelegde gevangenisstraf in mindering wordt gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Gelast de teruggave aan verdachte van:
- 1.00 STK Adapter, zwarte mini sim adapter, chip stadstoezicht en
- 1.00 STK Cd-rom, A.5.A.8, gesprek met [betrokkene 1], [betrokkene 2] en Willem H..


9. Samenstelling rechtbank en uitspraakdatum
Dit vonnis is gewezen door
mr. M.J.M. Verpalen, voorzitter,
mrs. I.A.M. Tel en H.A. Pott Hofstede, rechters,
in tegenwoordigheid van de griffiers mrs. H.W. van der Ploeg en C.C.J. Antonos,
en uitgesproken op de openbare terechtzitting van 21 december 2007.

:lol: :lol:
Das een behoorlijke lap tekst.

En die ga jij vervolgens ook nog eens koppie peesten! ](*,)

das inderdaad stom

[waf]

Ben iig blij dat dit beest voorlopig in z'n kooi wordt gehouden.

hoe weet jij zo zeker dat het een beest is? ik sluit niet uit dat in hoger beroep geoordeeld wordt dat er te weinig bewijs is. ik heb me er niet erg in verdiept, maar in de media heb ik nog heel weinig bewijs gehoord.

ik vond de kop in telegraaf wel weer zo tekenend: over 4 jaar is hij al weer vrij. :roll: zo kun je het ook benaderen ja...

[Flixieluv]

Ben iig blij dat dit beest voorlopig in z'n kooi wordt gehouden.

hoe weet jij zo zeker dat het een beest is? ik sluit niet uit dat in hoger beroep geoordeeld wordt dat er te weinig bewijs is. ik heb me er niet erg in verdiept, maar in de media heb ik nog heel weinig bewijs gehoord.

ik vond de kop in telegraaf wel weer zo tekenend: over 4 jaar is hij al weer vrij. :roll: zo kun je het ook benaderen ja...

Alleen al hetgeen waarvoor H. in het verleden is veroordeeld (geweld, afpersing, ontvoering) rechtvaardigt imo (nog los van deze zaak) reeds de kwalificatie "beest". Maar ik geloof er (met m'n boerenverstand) geen barst van dat hij de heer Endstra c.s. niet kapot heeft gemaakt. Dit staat los van evt. "onrechtmatig bewijs" kwesties e.d.

Vandaar: een beest! Opgesloten houden, zeg ik.

[Flixieluv]

Weer negen jaar cel voor Holleeder 3-07-09




Willem Holleeder is in hoger beroep door het Amsterdamse gerechtshof veroordeeld tot negen jaar gevangenisstraf. Dat is gelijk aan de eerdere veroordeling door de rechtbank in Haarlem.

Het Openbaar Ministerie had tien jaar geëist. Holleeder wordt veroordeeld wegens afpersing van drie zakenmannen, onder wie Willem Endstra.






Bewijs
Endstra werd vijf jaar geleden vermoord. Hij vertelde de politie dat hij werd afgeperst door Holleeder.

Volgens de advocaten van Holleeder heeft Endstra gelogen tegen de rechercheurs.

De 51-jarige Holleeder, die door problemen met zijn hart een slechte gezondheid heeft, zit sinds begin 2006 in hechtenis.

[Flixieluv]

Ik zeg bravo!

[Kennemerland]

on topic:

Heet jij Wim of Willem? Dan geeft de Kunsthal Rotterdam jou op zondag 5 juli de hele dag gratis entree tijdens de 'Wim-dag'. Maar er is meer. De Kunsthal organiseert vanaf 13.30 uur een speciaal programma ter ere van alle Wimmen met een voordracht van Wim Daniëls, schrijver van het veelbesproken boek 'Lang Leve Wim', en de introductie van het nieuwe virtuele mannenblad WIM van de Ambassade van Creativiteit. Kortom, een typisch voorbeeld van een Wim-Wim situatie. Het event is natuurlijk ook voor niet-Wimmen toegankelijk. De Wimmen moet een identiteitsbewijs meebrengen.

[Treesong]

het veelbesproken boek 'Lang Leve Wim'

Toch es wat meer de krant lezen

[Gerben Zonderland]

on topic:
De Wimmen moet een identiteitsbewijs meebrengen.

Voor sommige Wimmen zal een uitzondering gemaakt worden, vermoed ik, mochten zij op komen dagen: