Wimbledon 2009

[centre court]

Hoe Karlovic Wimbledon won

Boem: Ace. Boem: Ace. Boem: Ace. Boem: Ace. Vier klappen: veel langer duren servicegames van Ivo Karlovic niet. Wie het nieuwe dak van het centre court het meest futuristische stukje techniek op Wimbledon noemt, die vergeet Boem Boem Ivo.

Twee meter acht is hij. En hij lijkt nog veel langer dan dat. Waarom hij ooit tennisser is geworden: tja. Hij was zelf veel liever basketballer geweest. Of volleyballer. Of, als het echt niet anders kon, waterpoloër.

Ukkies
Had hij lekker met zijn zwemvliezen op de bodem van het bad kunnen blijven staan tussen al die watertrappelende ukkies om hem heen. Pa Karlovic besloot anders: hij deed zijn kleine reusje op tennis. Minder belastend voor dat lange lijf, en bovendien voor het hoofd erbovenop - zonder teamgenoten ook geen pesterijen.

Karlovic junior vond er geen bal aan. Achter een klein geel dingetje aanrennen met maat 68 is een hels karwei. Om nog maar niet te spreken om zo'n racketje met een stel kolenschoppen te behandelen.

Eigenlijk was er maar één onderdeel dat hij leuk vond: serveren. Vanuit stilstand een balletje zo hard mogelijk over het net heen rossen. Geen gehuppel. Geen ingewikkeld effect. Geen tenenbrekend voetenwerk. Alleen maar boem, boem, boem, boem.

Misthoorn
Tegenwoordig is die reus de freak van de tenniswereld. Minstens twee koppen groter dan de rest, schoenen zo groot als zijn racket en een stem als een misthoorn.

Toeschouwers gapen hem aan met open mond, kleine meisjes rennen huilend weg als hij van zijn stoel opstaat, medespelers smoezen achter zijn rug zoals zijn klasgenootjes vroeger op het schoolplein in Zagreb al deden.

Rally
Karlovic is de enige tennisser ter wereld die niet tennist. Hij serveert alleen maar. Boem. Boem. Boem. Boem. Aan rally's doet hij niet. Als hij het punt niet meteen kan winnen, dan maar helemaal niet. Gaat nu eenmaal niet met Pipo-schoenen en kolenschoppen.

Hij slaat de bal alleen maar terug als die bij hem in de buurt stuitert. Heel soms sjokt hij naar het net voor een volley. Daarna staat hij minutenlang met de tong op de knieën uit te hijgen.

Vrijwel iedere set die hij speelt, eindigt in een tiebreak. Daarin gokt hij op een dubbele fout van zijn tegenstander. En natuurlijk op het kanon dat aan zijn lichaam bungelt: zijn rechterarm.

Oneerlijk
Niemand vindt het leuk om tegen hem te spelen. De Fransman Tsonga, zei nadat hij was platgebombardeerd dat 'dit geen tennis was'. Andy Roddick noemde de service van Karlovic oneerlijk.

'Het is alsof hij uit een boom staat te serveren.' De boom zelf trekt zich er niets van aan. Hij is er trots op dat hij zich met die ene slag ondertussen naar de kwartfinale heeft gekanonneerd. 'Ik kan winnen met één enkel talent. Dan ben ik toch een genie, niet dan?'

Deeltjesversneller
Hoeveel toeschouwers hem ook uitfluiten, hoeveel tegenstanders hem ook belachelijk maken: Boem Boem Ivo heeft groot gelijk. Er staat nergens in de regels geschreven dat je moet tennissen om een tenniswedstrijd te winnen.

En dit jaar serveert hij harder en preciezer dan ooit. Het kanon is allang geen kanon meer - het is een deeltjesversneller. Een onfeilbaar apparaat dat is uitgevonden door een genie.

Onbeslist
Niemand wint dit jaar van Karlovic op Wimbledon. Ook Roger Federer niet. Tegen Ivo en Einstein kan zelfs de beste tennisser van de wereld niet op. Het hoogst haalbare is een gelijkspel - als de scheidsrechter bij 7-6, 6-7, 7-6, 6-7 en 99-99 de partij onbeslist verklaart omdat het scorebord het niet meer aankan of het gras kapot is gevuurd.

Drie wedstrijden nog. Nog een setje of tien boem, boem, boem, boem. Dan mag de wandelende deeltjesversneller die onbetaalbare cup uit de handen van een Engelse hertogin optillen. Hopen dat het dak open is.

Die gekke Ivo houdt de hele tenniswereld en alles daarom omheen bezig! Niemand wint dit jaar van Karlovic op Wimbledon!!! [-o< [-o<