Ajax-PSV de topper!!

[Kezmania]

Mooi stukje, ze slaan de spijker op zijn kop
Ik vond alleen Salcido niet zo sterk tegen De Mul.

PSV blijkt beter bewapend dan Ajax


Met een indrukwekkende onverstoorbaarheid als voornaamste wapen sloeg PSV gisteren opnieuw een grote slag in deze nog prille competitie. Ook de tweede uitdager, Ajax, moest zwichten – na een dappere, maar uiteindelijk ontmoedigende poging.

In de Arena zegevierde PSV met 0-1, nadat eerder AZ al in Alkmaar vakkundig terzijde was geschoven (1-3). Met alweer de negende achtereenvolgende overwinning nam de kampioen de koppositie over – als (opnieuw) de in alle facetten onmiskenbaar best bewapende ploeg van Nederland.

In Amsterdam loonde bovenal de onverzettelijkheid van het veelzijdige PSV, dat volwaardiger tegenstand kreeg dan onlangs van het defensief op cruciale momenten kwetsbare AZ. Ajax presenteerde zich met een doordachte tactische variant – verdediger Heitinga op het middenveld, in de sterkste zone van PSV – en het deed ook anderszins wat ogenschijnlijk voorlopig in zijn vermogen ligt.

Maar in die constatering schuilt vanuit Amsterdams gezichtspunt tegelijkertijd iets wrangs. Ajax trok gisteren vooral in de eerste helft veelvuldig ten aanval, maar het rendement was ondermaats. Feitelijk creëerde de ploeg nauwelijks een kans, óók niet toen PSV na een overtrokken rode kaart voor Mendez in de laatste twintig minuten tot een tiental was gereduceerd – en ongedacht eenvoudig op de been kon blijven.

In bepaalde opzichten, de toegenomen defensieve weerbaarheid voorop, bevestigde Ajax wel degelijk dat er aan de hand van de nieuwe trainer Ten Cate belangwekkende vooruitgang wordt geboekt. De offensieve schraalte van de Amsterdammers gaf daarentegen enigszins te denken, óók omdat dat manco bij grotere weerstand voorlopig structureel lijkt.

Voor de ogen van bondscoach Van Basten werd spits Huntelaar niet voor het eerst in een duel van formaat aan banden gelegd. Hij kon zich beklagen over de gebrekkige assistentie van eerst De Mul en later Rosales op de rechtervleugel. Daarmee werd onderstreept dat (ook) Ajax bij dit vroegere specialisme op topniveau nauwelijks baat heeft. Ook de Van Basten-protégé Sneijder kon zich zelden laten gelden, en aan de overzijde speelde Afellay – de Marokkaanse PSV’er over wie de bondscoach graag zou beschikken – onder zijn kunnen.

Ook Van Basten moest constateren dat de topwedstrijd door andere aspecten werd beslist dan door hem gepredikte deugden als aanvalslust en technische vaardigheid. Opgejaagd door Ajax toonde PSV zich in de eerste helft ongewoon onnauwkeurig, maar van slag raakte het daardoor nooit – en dát bleek doorslaggevend. Onaangedaan hielden vooral de verdedigers zich staande, en daarmee legden ze de basis voor een geleidelijke kentering in de tweede helft.

De Braziliaan Alex duldde opnieuw doodgemoedereerd geen enkele tegenspraak en hij werd al even koelbloedig terzijde gestaan. De jonge Portugees Da Costa zette naast hem in het verdedigingscentrum een stap voorwaarts in zijn snelle ontwikkeling, de Mexicaan Salcido ging weer vasthoudend te werk en ook op de tot dusverre veelal onhandige rechtsachter Kromkamp was dit keer weinig aan te merken. Voor de zesde maal op rij stond de hechte defensie van PSV gisteren geen tegentreffer toe.

Niet voor niets is PSV mede daardoor de voornaamste vaderlandse vertegenwoordiger in het Europese voetbal, maar gisteren had ook Ajax zijn zaakjes in verdedigend opzicht op orde. Zo ontstond in dat opzicht een tamelijk volwassen evenwicht, en dat is in Nederlandse topduels wel eens anders geweest.

Het strijdplan van Ajax-coach Ten Cate werd vooral nauwgezet uitgevoerd door de mandekkers Vermaelen en Grygera, gesteund vanzelfsprekend door aanvoerder Stam. Maar vóór hen ontbrak het aan venijn én aan een redmiddel om op terug te vallen.

PSV sloeg uiteindelijk toe met een specialiteit waarmee het zichzelf al herhaaldelijk geruststelde. Opnieuw betaalde een indraaiende vrije trap, ditmaal van Mendez, zich uit, zij het met enig fortuin. Doelman Stekelenburg bleek verrast door de curve naar de verste hoek, mede veroorzaakt doordat Simons de bal licht toucheerde (0-1).

Ook de hulp van arbiter Wegereef baatte Ajax daarna niet meer. Mendez werd met zijn tweede gele kaart bovenmatig streng gestraft voor het wegtikken van de bal. Maar PSV wist de resterende krachten te bundelen mede dankzij de ijver van de ingevallen middenvelders Väyrynen en Culina, waarmee ook de Brabantse mogelijkheden in de breedte werden onderstreept.

Geen wonder dat trainer Ronald Koeman er naderhand evenals onlangs in Alkmaar gerieflijk bij zat, met een fijne glimlach. Begin december treffen Ajax en AZ elkaar en dat duel kan hij ’rustig achterover leunend’ bekijken, zei Koeman steels – met een onverholen onbezorgdheid die de nationale verhoudingen tekende.