(OT) Wie is de Mol?

[Gerben Zonderland]

Op een aantal sites staan berichten dat al uitgelekt is dat het Edo is en dat denk ik ook nog steeds.

[Treesong]

Dat zei ik meteen al en ik heb dat programma nog nul keer gezien. Rara, hoe kan dat? :8:

[Frits]

Op een aantal sites staan berichten dat al uitgelekt is dat het Edo is en dat denk ik ook nog steeds.

Moldagboek
Auteur: Dennis Weening aka Mol 2008

Dag 1.

Zo, eindelijk. Het spel is begonnen. Op schiphol ontmoette ik voor het eerst mijn tegenspelers.
Ze moesten eens weten hoeveel ik al van ze weet. Ja, een mol bereidt zich natuurlijk optimaal voor.
Ik intigreerde direct in de groep en zorgde met iedereen een leuke relatie op te bouwen. Zorg dat ze je vertrouwen is het credo de eerste dagen. Ik ging deze dag bewust achterin zitten in de auto, naast Regina, om de drie dames eens goed te observeren. Ik gaf aan Georgina toe de afgelopen 2 dagen gelogen te hebben. Haha, ze moest is weten dat ik deze dag al meer dan 10x een klein leugentje heb verteld over mezelf. Ik bepaal zo hoe ik wil dat ze me zien.
Tijdens de pit-stop bleek sommigen kandidaten in de andere auto Pieter-jan te hebben gehoord met "Let goed op!" en de Wie is de mol tune. Een mooie gelegenheid om de kandidaat-die-niets-wil-missen uit te hangen. Ik heb Coen, Joris en Annette denk ik wel doen laten geloven dat ik baalde dat ik het niet heb gehoord. Lekker belangrijk ook. Let goed op! Ja, dag. Als ik dat had gedaan had ik geweten dat Edo een indiaan op zijn pet had staan. Nee, ik dacht toch echt een duiveltje er in te herkennen (-250 euro). Ik vond het best spannend, die eerste opdracht, maar het ging goed. (dgb1).
Toen spullen in leveren, en tijd voor een welkomsborrel. Ik zorgde ervoor dat ik vooraan ging staan. Ik hoop dat 't niet is opgevallen, want ik stond bij de vragen nog op plek 9 in de rij! Heb je die switch gezien? Ik koos natuurlijk expres voor fietsen, want mollen tijdens het klimmen, dat valt natuurlijk enorm op! Helaas kreeg ik van de redactie te horen dat ik door de klimmers als een-na-slechtste fietser was ingeschat. Ik moest voor Coen arriveren. Ik wist dat ik het parcour in zo'n 20 minuten kon fietsen. Ik wist ook dat de klim gemiddeld 7 a 8 minuten zou gaan kosten voor onervaren klimmers. Met Coen als vierde, wist ik dus dat ik het rustig aan kon doen, en toch op tijd zou kunnen finishen. De gelegenheid om en passant de goede peer uit te hangen, door Annette op sleeptouw te nemen, kwam als welkome bonus. Ik zag dat ze in de problemen was (Schiffers FM 1: trouble on te road). Dat inlikken en vertrouwen winnen gaat wel erg makkelijk zo. De timing was perfect. Coen was pas halverwege toen ik aankwam. Het maximale uit de pot (-2000) gehaald wat mogelijk was.
Na een nachtje slapen in een tent, was het tijd voor het grote joker-festijn. Je kent het credo nog? Juist: niet opvallen. Ik pakte dus gewoon gelijk 1 joker, zodat ik die zonder dat het verdacht lijkt in kan leveren (-100 euro). Het is simpel of ik lever voor 200 euro meer 3 jokers in, en val daardoor op, of ik neem genoegen met die ene joker en laat de anderen zich verdacht maken. Hoe fantastisch was het dat we er in totaal 10 hebben ingeleverd. Hoe dom zijn ze nou, eigenlijk? Zijn ze zo bang om af te vallen? Daar kan ik mooi misbruik van maken de komende dagen. Het was Nicollette die er uit moest. Blijft sneu natuurlijk, om als eerste af te vallen. Maar ja, alleen de mol blijft er zeker tot 't eind in.
O ja. Ik heb al met de redactie gesproken over de hints die we gaan doen. Ze kwamen met iets met manen. Het schijnt zo te zijn dat mijn achternaam klinkt als het engelse waning. En een waning moon is een wassende maan (Sch1: bad moon rising). Het zal wel. Ik concentreer me op het spel. Dat wat die molfanaten allemaal mogen vinden is leuk voor hen, maar daar heb ik echt geen invloed op.

Dag 2
Heel vreemd, maar de hele dag heb ik muziek van Ennio Morricone in m'n hoofd gehad. De setting vandaag leek ook echt op een western. We mochten ieder 2x op flessen en blikken schieten. Topito's zijn de extra inzet de serie. Topito's die ik natuurlijk helemaal niet nodig heb, ik heb geen vrijstelling nodig. Maar ik zal toch net moeten doen of ik ze wil hebben. Ik hoop dat mijn acteerlessen me daarvoor gaan helpen. Edo viel compleet door de mand, en maakte zich compleet verdacht. Dunya brak in tranen uit, de schat, en kreeg het naderhand flink voor de kiezen van Joris. Dat worden geen vrienden. Allemaal mooi, want het leidt de aandacht van mij af. Ik schoot de eerste keer mis. Uiteraard. En mijn tweede schot was ook een misser. Niet opvallen, en geen geld verdienen, weet je wel!
Na gezellige lunch werden we in teams verdeeld. Helaas was Annette ziek. Ik koos er direct voor om met Patrick te gaan. Leek me een ideale gast om gezellig een middagje mee te mollen. We moesten het semafoorsignaal van Regina en Edo doorgeven aan Georgina door middel van uitbeelden. Haha, heb je gezien dat ik niet eens het bekende radiostation 3FM herkende in driefm! Balen dat Patrick 't in eens wel zag. Verder zorgde ik ervoor dat we CASH CAB (Edo) verbasterde naar TAXI (Joris). Dat was mijn molactie, al hielp Patrick daar enorm aan mee. Hoe suf is 't dat Georgina besluit ook te mollen en de juiste namen weer doorseint aan Joris! Maar die koos ervoor om mijn foto ipv die van Coen uit de stapel te halen. Al met al een beetje teleurstellend. De nepmollen deden gezellig mee aan het verprutsen van de opdracht (dgb 2)! Maar hé! Ik val nog steeds niet op.
Ik greep mijn kans tijdens de gewichtproef. Ik haalde alles uit mijn koffer, tot deze slechts 4 kilo woog. Hé kijk eens jongens hoe goed ik 't doe. Maar ze zagen niet dat ik zeker 5 kilo van mijn spullen in Coen's tas heb gestopt. Joris en Edo staan zo te schreeuwen dat niemand mijn molactie in de gaten had. Coen heeft echt niet geweten wat hij allemaal mee nam naar die urnster (sch2). Tijdens de openbare test moest ik m'n acteertalent weer gebruiken. Ze mochten niet zien natuurlijk dat 't voor mij lood-om-oud-ijzer is. Toen moest Annette naar huis. Jammer, maar ze heeft natuurlijk de opdracht van vanochtend gemist, en ze was zowiezo niet zo scherp geloof ik.

Dag 3:
De dag begint weer met een graaifestijn. Geen jokers dit keer, maar topito's. Ik graaide nu niet als eerste, maar ergens midden in. Zag je patrick zenuwachtig doen? Ik frustreerde subtiel georgina's rode topo ambities door die rode topito's voor haar neus weg te bietsen. Gewoon, ff lekker pesten!
Toen was het tijd voor een kat-en-muis-spel in een maisveld. Ik opteerde voor het voorbereidende team. De gedachtegang was om de 1/4 vlag te hijsen en dan af te gaan. Zag je hoe ik theatraal net niet mijn tweede doel bereikte? Gewoon een kwestie van niet doorlopen zeg maar. Zo hoopte ik de geldophalers te verleiden om voor die 125 euro te gaan, en daardoor de pot zo min mogelijk gespekt te krijgen. Helaas was het de ijver van Georgina die ervoor zorgde dat toch alle locaties veilige havens werden. Wat een tegenvaller was dat! Gelukkig haalde alleen Patrick de finish met een minimaal bedrag. Dat was een gelukje voor me.
Vandaag is de dag om één van de hints van dit seizoen te maken. Ik moest als eerste aan de eerste opdracht beginnen, zodat ik zeker de "IK ACHT" bordjes kon pakken. Lekker belangrijk denk je? Nou dan weet je nog niet dat 8 topito's een topo vormen (en topo = een mol in 't spaans!) en dat de 8e maya maand de maand mol heet. Dus ik koos dus het bordje 'IK' uit de stapelen als je die omdraait (sch 3: Turner) dan stond er achterop 'ACHT'. Zo krijg je wat je ziet"Ik ben ACHT, ik ben de mol (Sch3: You get what you see). Ik ben benieuwd of de speurders dit allemaal gaan vinden! Hoewel ik als eerste op weg was, zorgde ik ervoor flink wat tijd te verprutsen in de steegjes van dat dorp. Ik wou helemaal niet de eerste woorden aan elkaar plakken. Pas toen Edo, Regina en Coen aan elkaar geketend waren liet ik m'n ongeschoren tronie weer op 't plein zien. Ik zag gelijk aan hun woorden dat het geen vetpot zou worden. Achteraf hebben ze met negen woorden nog best een lange zin gemaakt (dgb 3). Chapeau.
Tijd voor de test, tijd voor een executie. Ik heb Georgina nog een subtiele Judas kus gegeven. Jammer, Verbaan. Maar je zat er naast.

Dag 4.



Ah, heerlijk. Na een paar nachten in vage hotels, slaap ik nu eindelijk in hotel dat ik verdien. Lekker zwemmen en bubbelen. Ik heb genoten! Toen we onze kamersleutels konden ophalen wist ik dat het uit was met relaxen. Ik heb werk te doen. Ik plofte maar eens lekker op 't bed neer, tv aan. Dat leidt Joris aandacht mooi van het cassettebandje op het nachtkastje af. Mijn molplan was om zo veel mogelijk tijd te verliezen voordat de opdracht beluisterd kon worden. Toen we samen naar Coen en Edo liepen ging het allemaal snel. In no time was iedereen in rep en roer. Patrick flipte helemaal van zijn foto-kamer en leidde weer fraai de aandacht af. Toen we ons zo'n 10 minuten verbaasd hadden over de vele foto's was het het moment om de fanatieke kandidaat uit te hangen. Ik besloot de anderen te wijzen op de foto's die er niet bijhoorde. En na weer zo'n 5 minuten deed ik daar een schepje bovenop door me hardop af te vragen of er bij onze kamer niets zou liggen. Het is toch ongelovelijk dat de mol er voor moet zorgen dat het spel interessant is om later naar te kijken! Regina was toen weer scherp en spotte het bandje vrijwel direct. Zag je hoe ik het kleinood subtiel maar resoluut haar afhandig maakte? Voordat Joris ook maar zijn betweterige reactie kon geven, stond ik al op de gang om zogenaamd zo snel mogelijk een taperecorder te vinden. Ik kreeg Dunya mee in mijn kielzog. In no time waren we uit het bereik van de medekandidaten, en zaten we onopvallend in een auto op de parkeerplaats. Daarmee verspilde ik weer 10 minuten. Haha, en toen deed ik er nog een schepje boven op. Dunya liet zich helemaal inpakken toen ik voorstelde dat ik nog even terug zou gaan naar de auto om het bandje verder af te luisteren. Buiten adem, maar wel weer 5 minuten later, kwam ik in de kamer uit. Met bandje. Al met al heeft het een derde van de totale tijd gekost voordat we de opdracht wisten. Toen moesten we als een gek zoeken naar de foto's die de code zouden moeten onthullen. Maar ik had er natuurlijk een paar weggestoken. Simpel en effectief. Je kan in het laatste overzichtshot van het bed precies zien welke foto's ik heb verdonkermaand. Toen het omdraaien moest gebeuren heb ik nog wat verwarring gesticht. Heb je gehoord dat ik "Maar er gebeurd helemaal niets!" riep toen er initiatief van Dunya op de juiste wijze werd gedraaid. En zag je me nog steeds de foto's verkeerd omdraaien toen we de opdracht al verloren hadden? Haha, ze denken vast dat ik er helemaal niets van begrepen heb. Ze moesten eens weten.



De volgende ochtend was het tijd voor de bommenopdracht. Op een oud terrein moesten we opdrachten uitvoeren om geld en topito's te verdienen. Ik regelde dat ik met Patrick samen was. Die gast is zo relaxt. We hebben samen de grootste lol, en ik kan mijn ding doen, zonder dat iemand het door heeft. Onze eerste vondst was het beantwoorden van een 6-tal vragen. Het vervelende was dat de vragen echt té simpel waren. En Patrick wist ze eigenlijk allemaal. Dus daar geen kans om geld uit de pot te houden. Jammer. Had je trouwens door dat ik m’n portofoon uit had gezet? Ja, ik ga natuurlijk niet de anderen helpen met hun opdrachten heh. Ik doe gewoon m’n eigen ding. De volgende opdracht die ik en Patrick vonden was de prinsjesdag vraag. Kijk, het is simpel. Ik weet natuurlijk donders goed dat dat op de 3e dinsdag van september is. Ik ben opgegroeid in Den Haag, en had die dag elk jaar vrij. NATUURLIJK weet ik dat. Maar waarom zou ik dat laten blijken? Het vervelende was dat Patrick the chicken, weer eens niet wou spelen. Ja, dan ga ik natuurlijk ook niet spelen heh. Ik kan er beter inblijven en proberen de volgende opdracht te frustreren. Die volgende opdracht was de weegschaal met gewichten. Ik heb Patrick daar maar eens afgebluft en gewoon die topito’s gepakt. Hatjee, die zijn voor mij. Daarop durfde Patrick ook eindelijk eens te handelen, en verdiende we 100 euro voor de pot. Toen ik voor de zware steen ging, en voor die 500 euro, kon ik niet anders dan me af te laten gaan. Al met al heb ik m’n best gedaan, maar ja, als mol heb je niet altijd alles in de hand, en hebben we nog best veel gewonnen voor de pot. Trouwens die Edo was ook lekker bezig heh. Zal me niets verbazen als ze in hem de mol zien. Haha. Edo de mol! Belachelijk toch.



Na deze opdracht ben ik aan het topito shoppen geweest. En Joris geeft me zo ineens al zijn topito’s! Wat een goede deal! (sch. 4) Zit hij echt zo op het verkeerde spoor? Ik kan ’t haast niet geloven.
Later die middag had ik een spannend moment. Ik zou achter een altaar zitten, en de kandidaten zouden me één voor één een vraag stellen die ik moest beantwoorden. Tot mijn grote pret bleken de helft van de vragen over Edo te gaan! Dat weet ik dan ook weer. Niets aan de hand voor mij. Ik zou dit soort opdrachten gewoon negeren (dgb 4). Maar ik zag na aflopen dat anderen hier anders over dachten. Trouwens, om maar met de groep mee te doen, was mijn vraag dan ook “Is Edo de mol?”.



Direct na dit spannende moment moesten we de test maken. En dan de executie. En toen? Wauw, mijn grootste topito concurrent eruit. Heel goed. Die lange zat volgens mij al een paar dagen niet op te letten.


Dag 5:

We zijn in Mexico City aangekomen vanochtend. In deze wereldstad zal ik prima mijn streken kunnen uitvoeren. De eerste opdracht was in het pretpark La Feria. We kregen elk een enveloppe met een vraag en antwoord, en we moesten tijdens de achtbaan rit de juiste vraag bij het antwoord zoeken. Simpel toch? Maar Joris, mijn trouwe hulpmol, kwam weer met een briljant idee. “We roepen alleen de antwoorden!”, betoogde hij. En iedereen ging daar in mee. Dom dom. Want ik wist natuurlijk dat de vragen, en de antwoorden nogal een vaag karakter hadden. Maar daar komen ze snel genoeg zelf achter. Heb je trouwens gezien dat het nummer 38 wederom subtiel te zien was? Het stond dit keer op een paaltje naast de rails. Ik heb trouwens aardig mijn best gedaan in dit deel van de opdracht. Er was toch nog geen euro mee te verdienen. Ik heb de longen uit m’n lijf geschreeuwd. Maar het bleek voor mijn tegenspelers te lastig om te luisteren. Alleen Joris had zijn vraag goed. Dus die wist wat er in het tweede deel moest gebeuren. Maar dat wist ik natuurlijk ook! Het is dan ook niet toevallig dat ik achter Joris ging zitten. Zo zorgde ik ervoor dat alle getallen via mij aan hem doorgegeven moesten worden. Haha, een slim plan om te mollen. Te makkelijk om even een kleine vergissing te maken, en de anderen daarvan de schuld te geven. Maar tot mijn spijt speelden ze vals! In plaats van de getallen te gillen, hielden ze de bordjes omhoog. Zo kon Joris rechtstreeks de getallen overnemen, en viel mijn molplan in duigen. Je mag best weten dat ik daar best van baalde. Ok, Joris hing de hulpmol weer uit met een foutieve optelling. Maar daar had ik graag een (mol-)vinger in gehad.

Tijdens de evaluatie in de bus, hield ik wijselijk mijn mond. Edo en Joris hadden weer het hoogste woord. Eenmaal in het hotel kregen we een aanbod. Voor 1000 euro mochten we wel hier overnachten. Kijk, ik ben de mol, maar dat betekend niet dat ik dom ben. Ik ga nu echt niet opvallen door dat aanbod te accepteren. Beter om de ijverige kandidaat te blijven, en de groep in de gaten te houden. Ik had trouwens wel verwacht dat anderen wel op dit aanbod in zouden gaan. (dgb 5). Het tweede aanbod, de vrijstelling, kreeg ik niet. A ha, een voorganger heeft die al geaccepteerd. Da’s mooi. Anders had ik het gedaan! Nu wist ik dat ik morgen mee mocht doen aan de opdracht om de vrijstelling af te pakken. Hoorde je trouwens mijn verspreking in de lobby? Ik flapte er uit dat iemand een vrijstelling had gekocht, terwijl ik dat natuurlijk helemaal niet had kunnen weten. Oeps. Trouwens hoorde je Regina liegen over het feit dat ze met die vrijstelling probeerde te overleven in deze molserie? Ik denk dat ik het haar in de nabije toekomst maar eens lastig zal maken. (Sch 5).

In het jeugdherberg hebben we de hele avond gepokerd. En terwijl ik het hoogste woord had zag ik de camaraman moeilijk doen met een 8-poolbal. Volgens hield ik iedereen zo bezig, dat niemand het gezien heeft. S’ochtends was Regina weg. Nou, wat een verrassing. Edo wou met mij samen werken, en ik zag dat wel zitten. Ik wil die gast wel eens bezig zien. Terwijl Regina aan haar teint werkte, gingen we aan de slag. We hadden snel een plan om met papier en tape de getallen op de grond te plakken. Ik suggereerde nog wat dommig om op onze startplek dit te doen, om te kijken hoe Edo in het spel zat. Hij trapte er niet in, maar dat had ik ook niet verwacht eerlijk gezegd. Met mijn houtskoolengels viel ik vervolgens de standhouders lastig met de vraag of ze tape hadden. Niet dus. Goh, wat jammer. Ik dacht nog slim meer tijd te verspillen bij die gast die een paal aan ’t tapen was.(wat was hij eigenlijk aan 't doen?) Dat bleek een vergissing, want daardoor werden we naar een stand gewezen die vol lag met tape! Aaargh. Wat een pech. Printerpapier hadden we helaas ook snel gevonden. Ik zorgde ervoor dat we lopend naar de toren gingen ipv met een taxi. Op een zonovergoten plein gingen we aan de slag. We hadden natuurlijk kleine cijfers kunnen maken of gewoon geclusterde stippen, maar ik zorgde er voor dat we enorme getallen maakten. Dat koste weer lekker veel tijd. Tot mijn grote genoegen werden we bovendien door een agent weggestuurd. Uiteindelijk lukte het ons om het nummer naar Joris te communiceren, en wisten we waar Regina zich bevond. Het viel me op dat Edo niet aandrong toen ik om m’n gemak door de straten liep. Ook op de trappen hadden we geen haast. Tot mijn schik waren we toch op tijd! Met nog 1 minuut en 23 seconden op de klok vonden we Regina, en was de pot 2500 euro gespekt. Dit is duidelijk mijn dag niet, maar mijn belofte van gisteravond dat ik in de toekomst de leugenaar zal terugpakken, is wel mooi uitgekomen. Wellicht een idee voor een muziekale hint? Had ze maar buiten mijn schootsveld moeten blijven (sch 5).



De rest van de dag hebben we het over die vrijstelling gehad. Die is voor mij niet zo relevant, en vond het dan ook wel prima dat Joris het kreeg. Joris verdenkt mij namelijk totaal niet, en ik vertrouw hem wel toe om ook deze 1000 euro uit de pot te testen (dgb 5). En zo ging het ook. Resultaat was dat niemand naar huis moest. Ach ik streek gewoon even over mijn Apers hart! Had je die link tussen mijn dagboek en mijn shirt wel gezien! (Dgb 5). Ik heb vandaag dus de pot gespekt, dus ik zal morgen mijn slag moeten slaan, let maar op!

Dag 6

Een nieuwe dag, een nieuwe kans. Ik heb er zin in, en trek vandaag maar eens een leuk shirt aan. Op een afstand lijkt het net of ik een groene vingerafdruk op m’n buik heb. Ken je dat logo wellicht ergens van? Na een lekker ontbijt moesten we ons verdelen in twee groepen: gokkers en spelers. Ik stak direct m’n vinger op voor de gokkersgroep. Nogal logisch. Dat geeft me de kans om de hoogte van de pot te bepalen, en bovendien heb ik dus helemaal geen zin om me twee uur aan te stellen tussen die Mexicanen. Maar dat wisten de anderen natuurlijk niet. Omdat Regina met Edo in een groep wou, wisselde hij met Patrick. Wat een mazzel! Ik zit weer met Patrick in een team. Die gozer is zo makkelijk te beïnvloeden. Het gaat vast lukken vandaag! Uiteraard dachten we dat de spelers het zal lukken om die 1000 pesos bij elkaar te schooien. Onze eerste inzet is 500 euro. Een mooi start bedrag om uiteindelijk veel geld te gaan verliezen. Ik hield de voortgang goed in de gaten. Het listige was dat Joris zo vloeiend Spaans spreekt, daar heb ik me een beetje op verkeken (dgb 6). Hij zong in de eerste 20 minuten een aardig bedrag bij elkaar. Zag je me trouwens Patrick manipuleren voordat we weer bij Pieter-Jan zaten? En daar leek het net of het idee om te verdubbelen van Patrick af kwam. Dit is echt zo makkelijk. Toen de groep samen ging zingen, zorgde ik ervoor dat we heel dichtbij kwamen. En door hard te lachen verstoorde ik de act, waardoor er geen geld verdiend werd. Toen we weer konden verdubbelen, had ik Patrick al weer gemanipuleerd. Dus terwijl ik onzeker om me heen keek, verdubbelde Patrick onze inzet. Ik zag ondertussen de spelers inkakken. De inkomsten daalden, de discussies namen toe. Dit ziet er echt goed uit voor me. Patrick zag ook in dat het einddoel van 1000 pesos niet gehaald ging worden. Ik kon niet anders dan daarmee instemmen. Met een beetje geluk kost dit de pot 2000 euro. Spannend! Bij de eindtelling bleek er 1010 pesos verdiend te zijn. Aaargh, wat is dat balen zeg.
S’avonds, tijdens het zelfgemaakte diner, bleek dat iemand mijn groene topito had gejat. Wat goed zeg, eindelijk iemand die dit spel serieus neemt. Maar ik moest natuurlijk net doen of ik over de zeik was door deze actie. Het was natuurlijk duidelijk dat Patrick ‘m had gestolen. Respect! Dus is het echt zo’n haatvolle actie om met stelen te beginnen bij mij? Nee, dus. (Sch. 6).
Maar wat er toen gebeurde is echt té suf voor woorden. Edo geeft me zo zijn groene topito! Heeft hij soms te veel in de Mexicaanse zon gelopen ofzo?


De volgende ochtend ging de Taxi opdracht van start. Patrick en Regina werden in de controlepositie gezet. Ik vond dat niet erg want ik wou graag in de taxi met de letter ‘I’ gaan zitten. Je weet wel “Who is the mole?”. Ik (I) dus. Eenmaal bij mijn taxi aangekomen, sprak ik in vloeiend Spaans met de chauffeur. Of hij een kopje koffie met me wou drinken. Dat wou hij wel! Ik heb geen haast. Trouwens zag je in de uitzending dat alle kandidaten in een rijdende taxi in beeld komen, maar ik steeds in een stilstaande? Hoe duidelijk wil je het hebben? Elke keer dat ik de telefoon oppakte begroete ik Regina of Patrick met ‘yo’ (29:20). Wist je dat dat ook ‘ik’ betekent in het Spaans?
Terwijl de anderen al lang op het plein waren, ging ik ook maar op weg. Na nog even achter een bus gereden te hebben, die ik dus niet wou inhalen, kwam ik eindelijk het plein op. Daar ben ik (I) dan. Ik deed enorm mijn best. Tenminste op die momenten dat ik Patrick aan de lijn had. Ik moest vaart maken, en de anderen inhalen. Heh, dat lukte niet. Nogal logisch, want ik vroeg de chauffeur alle rode stoplichten op te zoeken. Hahaha. Uiteindelijk hebben ze ingegrepen, en de anderen mij in laten halen. Dat we het uiteindelijk gehaald hebben is echt ongelofelijk. Doe ik zo m’n best, lukt het toch nog. Bah.



S’middags in een tuin kregen we echt een te leuke opdracht. PJ gaf ons een keuze uit twee kaartjes. Ik had al besloten deze niet te pakken bij de eerste poging. Eerst maar eens zien wie het durft. Edo dus, en jippie, hij koos de geld-uit-de-pot-kaart. We waren natuurlijk kansloos, en die 1500 euro waren binnen een minuut verspeeld. Zag je dat ik er in bleef tot het moment dat ik een nieuwe opdracht aan het rijtje moest toevoegen? In de nabespreking heb ik de anderen de schuld gegeven dat we het zo slecht hadden gedaan. Toen kwam de tweede poging. Ik wist natuurlijk dat de enveloppen omgedraaid waren, en ik treuzelde dan ook niet om die te pakken. Haha, geweldig. Weer 1500 euro uit de pot. Wat een mollenstreek. Hoorde je dat ik in deze ronde 2x verwees naar de bordjes/handboeien opdracht. 1x terecht, en daarna fout. Ik verwees hier nog maar eens aan het belang van die bordjes (Ik Acht) die ik had.


Tijd voor de test, tijd voor een exit. We zijn nu lang genoeg met z’n 6-en. Toen Joris een rood scherm kreeg schok ik wel een beetje. Jammer, want ik wist dat Joris mij helemaal vertrouwde. Mijn hulpmol ligt er dus uit. Hij heeft dan wel veel opgeschreven, in het Spaans nog wel (dgb 6), maar opletten? Nee, dat heeft hij niet gedaan.



Dag 7

Enigszins geschokken zaten we na het vertrek van Joris in de bus. Niemand had verwacht dat hij er uit zou moeten. Ik begon subtiel over de nieuwe pothouder: Patrick. Is het wel zo verstandig dat hij de pot heeft? Ik weet natuurlijk dat hij zwaar verdacht wordt door de anderen, en door mijn wantrouwen uit te stralen naar hem hoop ik de verdenkingen van me af te houden. Het werkte trouwens goed, want Regina moest de pot gaan beheren. Die avond hebben we gezellig gekaart. Terwijl Patrick op topito-roof ging. Geweldig! Zolang hij in het spel zit, al dan niet dankzij een vrijstelling, kan ik m’n gang lekker gaan. Ik vind het best. Toen ik met een onuitgeslapen kop aan de ontbijttafel zat, las Patrick de nieuwe opdracht voor. We moesten ons weer eens in groepen verdelen. Ik betoogde dat ik niet goed kon kaartlezen (geloofde jij dat?), en dus kwam ik bij Dunya, die geen rijbewijs had, in een team. Op naar Yucatan, de provincie waar ik de laatste drie afleveringen mag gaan mollen.
Terwijl de drie bezig waren met een touristische ritje, waar geen mol bij zat en dus een doel op zich was (sch 7), moesten Dunya en ik het geld verstoppen in een logische pinjata. De reden dat ik dit wou doen is omdat ik iets heb verzonnen. Weet je nog dat ik iets heb met het woord “IK” in verschillende talen. Dan is het toch niet heel moeilijk om de reden achter mijn g-idee te snappen. Een g lijkt toch op een 9, en inderdaad de 9e letter in ons alfabet is een i. Dezelfde letter die ik op mijn taxi had staan.
Die arme Dunya stond erbij en keek ernaar. Ze had helemaal niet door dat dat g-plan van mij eigenlijk ook nog eens kansloos was voor de anderen om te raden. Haar enige bezwaar, dat het toch ook op een zes lijkt, wuifde ik simpel weg. De rijders hebben zich prima vermaakt, want het duurde best lang voordat ze aankwamen. En toen heb ik met glimmende ogen gekeken naar hun foute keuze. Hoe symbolisch zou de keuze voor Dunya blijken te zijn aan het eind van deze dag.
Ik kan je zeggen dat ik die nacht prima heb geslapen.

De volgende dag was het tijd voor de speedbootopdracht. Daar heb ik me thuis al op verheugd. Ik ging met Edo samen varen. In de mangrove heb ik me niet druk gemaakt over het al dan niet vinden van de bordjes. Mijn molactie komt straks pas in het tweede deel van de opdracht. Daarom dwong ik Edo om door die smalle doorgang te varen, en ik vond daar dat 750 euro bordje. Wat baalde ik toen Patrick een brainwave kreeg en bedacht om de kleuren van de bordjes te gaan onthouden. Jammer, maar dat maakt het op zich natuurlijk wel spannend straks. Trouwens, het is helemaal niet toevallig dat we dat laatste witte bordje van 250 euro niet hebben gevonden. Ik zorgde er namelijk voor dat ik het stuur overnam van Edo, en buiten het zicht van dat bordje ging varen. Toen het tweede deel van de opdracht van start ging, waarin we de kistjes moesten vinden, zorgde ik ervoor de bestuurder te zijn. Ik speedboote (?) over het blauwe water als een dolle. De eerste communicaties van Regina hebben we helemaal niet kunnen verstaan. Toch waren we vrij snel bij ons groene kistje. Zag je me daar prutsen. Eerst een paar keer er langs of overheen varen. Toen had ik ‘m in mijn hand, maar liet ook weer los. Edo kon dat niet zien, maar jij toch wel? 500 euro verdient, maar wel 20 minuten kwijt! Toen moesten we naar onze tweede kist, de rode. Edo zat achter het stuur, en ik had de portofoon. Dat we die rode kist nooit hebben gevonden komt door het feit dat ik elke zinnige aanwijzing van Regina niet heb doorgegeven aan Edo. Zag je me bij de evaluatie mij nog subtiel Regina de schuld geven van de magere buit?

Terwijl Patrick, Edo en Dunya aan het zeuren waren over of Edo al dan niet te veel de leiding neemt, lag ik heel relaxed op die strandstoel te zonnen. Ik heb helemaal geen zorgen, dat had ik in deze fase van het spel niet verwacht. Op het strand van Playa del Carmen moesten we de test doen. Ik ben zo benieuwd wie er uit moet vandaag. Patrick heeft een vrijstelling, dus wie-o-wie is het? Het antwoord volgde snel: Dunya. De mol van Regina en van Patrick is er uit. Jammer voor Dunya, maar dat ze mijn molactie van vandaag bij de pinjata’s niet heeft gezien is echt onvergefelijk(dgb 7). Ik spreek haar thuis nog wel eens.




Dag 7

Enigszins geschokken zaten we na het vertrek van Joris in de bus. Niemand had verwacht dat hij er uit zou moeten. Ik begon subtiel over de nieuwe pothouder: Patrick. Is het wel zo verstandig dat hij de pot heeft? Ik weet natuurlijk dat hij zwaar verdacht wordt door de anderen, en door mijn wantrouwen uit te stralen naar hem hoop ik de verdenkingen van me af te houden. Het werkte trouwens goed, want Regina moest de pot gaan beheren. Die avond hebben we gezellig gekaart. Terwijl Patrick op topito-roof ging. Geweldig! Zolang hij in het spel zit, al dan niet dankzij een vrijstelling, kan ik m’n gang lekker gaan. Ik vind het best. Toen ik met een onuitgeslapen kop aan de ontbijttafel zat, las Patrick de nieuwe opdracht voor. We moesten ons weer eens in groepen verdelen. Ik betoogde dat ik niet goed kon kaartlezen (geloofde jij dat?), en dus kwam ik bij Dunya, die geen rijbewijs had, in een team. Op naar Yucatan, de provincie waar ik de laatste drie afleveringen mag gaan mollen.
Terwijl de drie bezig waren met een touristische ritje, waar geen mol bij zat en dus een doel op zich was (sch 7), moesten Dunya en ik het geld verstoppen in een logische pinjata. De reden dat ik dit wou doen is omdat ik iets heb verzonnen. Weet je nog dat ik iets heb met het woord “IK” in verschillende talen. Dan is het toch niet heel moeilijk om de reden achter mijn g-idee te snappen. Een g lijkt toch op een 9, en inderdaad de 9e letter in ons alfabet is een i. Dezelfde letter die ik op mijn taxi had staan.
Die arme Dunya stond erbij en keek ernaar. Ze had helemaal niet door dat dat g-plan van mij eigenlijk ook nog eens kansloos was voor de anderen om te raden. Haar enige bezwaar, dat het toch ook op een zes lijkt, wuifde ik simpel weg. De rijders hebben zich prima vermaakt, want het duurde best lang voordat ze aankwamen. En toen heb ik met glimmende ogen gekeken naar hun foute keuze. Hoe symbolisch zou de keuze voor Dunya blijken te zijn aan het eind van deze dag.
Ik kan je zeggen dat ik die nacht prima heb geslapen.

De volgende dag was het tijd voor de speedbootopdracht. Daar heb ik me thuis al op verheugd. Ik ging met Edo samen varen. In de mangrove heb ik me niet druk gemaakt over het al dan niet vinden van de bordjes. Mijn molactie komt straks pas in het tweede deel van de opdracht. Daarom dwong ik Edo om door die smalle doorgang te varen, en ik vond daar dat 750 euro bordje. Wat baalde ik toen Patrick een brainwave kreeg en bedacht om de kleuren van de bordjes te gaan onthouden. Jammer, maar dat maakt het op zich natuurlijk wel spannend straks. Trouwens, het is helemaal niet toevallig dat we dat laatste witte bordje van 250 euro niet hebben gevonden. Ik zorgde er namelijk voor dat ik het stuur overnam van Edo, en buiten het zicht van dat bordje ging varen. Toen het tweede deel van de opdracht van start ging, waarin we de kistjes moesten vinden, zorgde ik ervoor de bestuurder te zijn. Ik speedboote (?) over het blauwe water als een dolle. De eerste communicaties van Regina hebben we helemaal niet kunnen verstaan. Toch waren we vrij snel bij ons groene kistje. Zag je me daar prutsen. Eerst een paar keer er langs of overheen varen. Toen had ik ‘m in mijn hand, maar liet ook weer los. Edo kon dat niet zien, maar jij toch wel? 500 euro verdient, maar wel 20 minuten kwijt! Toen moesten we naar onze tweede kist, de rode. Edo zat achter het stuur, en ik had de portofoon. Dat we die rode kist nooit hebben gevonden komt door het feit dat ik elke zinnige aanwijzing van Regina niet heb doorgegeven aan Edo. Zag je me bij de evaluatie mij nog subtiel Regina de schuld geven van de magere buit?

Terwijl Patrick, Edo en Dunya aan het zeuren waren over of Edo al dan niet te veel de leiding neemt, lag ik heel relaxed op die strandstoel te zonnen. Ik heb helemaal geen zorgen, dat had ik in deze fase van het spel niet verwacht. Op het strand van Playa del Carmen moesten we de test doen. Ik ben zo benieuwd wie er uit moet vandaag. Patrick heeft een vrijstelling, dus wie-o-wie is het? Het antwoord volgde snel: Dunya. De mol van Regina en van Patrick is er uit. Jammer voor Dunya, maar dat ze mijn molactie van vandaag bij de pinjata’s niet heeft gezien is echt onvergefelijk(dgb 7). Ik spreek haar thuis nog wel eens.


Dag 8

Dunya is weg. We zijn met z’n vieren. Er moet er nog één afvallen. Ik maakte Patrick nog even zwart in het nagesprekje wat we hadden. Die Patrick is echt niet te vertrouwen. Edo en Regina stemde beide in. Wederom een zaadje geplant.
Onze eerste opdracht was in een cruiseschip op Cozumel. Een erg grappige opdracht. Met plattegronden met geldlocaties en portofoons in de hand moesten we elkaar naar de buit leiden. Hoe simpel kan het zijn? Om te mollen dan, heh? Ik rolde mijn kaart uit in het casino. Maar wat een pech, daar bleek ook geld te liggen volgens Edo. Dat is een slecht begin, tenminste als ik het geld zou vinden. Ik besloot de enveloppe die ik daar zag bij de bar, maar niet mee te nemen!
Ondertussen hadden Regina en Patrick een onderonsje over de portofoon, en ik vond dat best. Ik heb een paar rondjes gespeeld op de roulettetafel. Ik heb Edo verteld dat ik echt goed heb gezocht (ahum), maar het geld echt niet kon vinden. We besloten naar een tweede lokatie te gaan: Dragon’s Lair. Om niet al te veel op te vallen, besloot ik daar de enveloppe maar te pakken. Ik moet het niet gaan overdrijven namelijk. Trouwens, Regina’s ijver was best irritant voor me. Want ze stuurde me gelijk weer naar de volgende lokatie: Art Galary, studio B. Ondertussen stuurde ik Patrick naar een afgelegen lokatie: het zwembad. Dat houdt hem wel weer even bezig. Ondertussen vond Edo ook geld, en ik daarop ook weer. Maar da’s dan ook wel weer genoeg. Regina en Patrick zagen toen elkaar. Huh? Wat een sufferds! Edo ging dus nu naar de Whirlpools, en ik naar de Fuel Teens Discotheek. Omdat het meeste geld al verloren was door de exit van Regina en Patrick leidde ik Edo ook nog naar het geld in het fittnesscentrum. Maar hoewel ik tijd genoeg had in de Disco om te zoeken heb ik Edo nooit verteld dat ik daar al was. En tja, toen was de tijd op. Ik heb mijn 200 euro binnen gebracht. Een schijntje natuurlijk van wat er in totaal te verdienen was. Op de boot terug naar Yucatan was het heel stil.
En in de bus, was daar wederom de moltune!!! En dit keer hoorde ik hem wel (alsof ik het op dag 1 niet gehoord had). Ik wist natuurlijk dat het “Wie is de mol?” in het Mayaans was. En wonder-boven-wonder daar kwamen ze nog achter ook. Patrick weer met een ingeving.

A fijn, op het Caribische strand was het tijd voor een tijdstest. We moesten binnen een marge van 2 minuten de klok stilzetten op precies middennacht. Bij het fabriceren heb ik nog wel wat input geleverd, zodat we aan het pielen gingen met flessen water en dus geen gebruik maakte van de jerrycans die we tot onze beschikking hadden om een nauwkeurige ‘klok’ te maken. Ook heb ik water gehaald. Het berekenen van de tijd, en het turfen, heb ik niet gedaan. Ik heb me beperkt tot een coachende rol, zonder overduidelijke kleine foutjes die ik zag te corrigeren. En Regina bleek ook een rekenfout te hebben gemaakt. Ondanks deze rare fout, kreeg zij toch de taak om de kist te bewaken vannacht. Ik wist dus wat me te doen stond: bij haar in de hut overnachten! Ik zette de knop om rond middennacht, al weet ik niet of het binnen die foutmarge was van twee minuten. Dit maakte ook niet uit. Want terwijl Regina op één oor lag, zette ik de klok weer aan! En ongeveer een uur later weer uit. Hoe briljant is dat! Ik wil je gezicht wel zien als deze streek onthuld wordt. Het was dus niet vreemd dat de klok meer dan een uur te laat stond. Hahaha, zag je me lachen toen dat bekend werd?

Bij het indelen van de groepen bij de kaartopdracht bleek dat ik populair was. Het maakte me eigenlijk niet zoveel uit. En ik kwam samen met Regina. Ook wel zo eerlijk, dat ook zij een kans krijgt om samen met de mol een spel te spelen. Ik tekende zo goed als ik kon de kaart over, maar dat viel natuurlijk niet mee op zo’n hobbelende weg. We kregen de rode kaarten, en moesten op zoek naar de klaver vrouw en ruiten acht. Hé da’s toevallig, daar is m’n acht weer. Ik wist natuurlijk al lang dat we de grotten in moesten, en ik verspilde ook geen tijd om Regina dat te vertellen. Het was dus ik die er voor zorgde dat we het labyrint in gingen (sch. Cool. De reden voor mijn haast is dat ik die vrijstelling wil, om zodoende via het pokeren die 3000 euro uit de pot te houden. Hier is geen reden om te mollen. En Regina was ook bij de pinken, waardoor we samen toch vrij snel die twee kaarten gevonden hadden. So far, so good.
Nu nog de pot winnen, of Regina laten winnen, en dan is mijn plan geslaagd. Maar dat liep anders. Patrick en Edo waren zo naïef in hun spel, dat mijn pokertalenten niet aan hun besteed waren. Ik kreeg het niet voor elkaar om een voorsprong op te bouwen. En het kwam op de laatste ronde aan. We gingen allemaal all-in, en ik hoopte op een tweede aas. Maar wat een pech, zowel ik als Regina hadden helemaal niets, en we verloren door twee drieën. Bah. Dit had ik niet verwacht. Trouwens, zag je me tijdens de biecht overdreven aan mijn pet trekken? Daar staat gewoon MOL op als je de laatste letters pakt van de drie woorden El quapO stuntteaM, of had je dat al eerder gezien?

Met een lichte kater van die 3000 euro in de pot maakte ik de test. Trouwens wel een mooi plekje voor die test. Onder een palmboom aan zee. Ik ben benieuwd of er iemand op mij gaat stemmen. Niet dus, zo vernam ik s’avonds! Toen de uitslag. Ik baalde wel dat Patrick rood kreeg. Ik heb hem nu al dagen kunnen misbruiken voor mijn moldoeleinden, en ik had het leuk gevonden om met hem het spel af te maken.


Dag 9

Lief dagboek. Het is bijna afgelopen. Nog 1 dag te gaan, en dan ben ik van mijn geheim verlost. Dat is enerzijds jammer, maar het zal ook een opluchting zijn om weer gewoon Dennis te zijn. Het vertrek van Patrick gistermiddag heeft best wel impact. Niet alleen is mijn gewillig hulpmolletje en maatje eruit, maar nu zijn Edo en Regina hun mol kwijt! En de kans is groot dat er nu toch op mij gestemd gaat worden in de finale. Daar baal ik best van, terwijl ik in die hangmat lig, want ik had graag zonder stem mezelf ontmaskerd. Met name Edo gaat nu vol op mij denk ik, als ik zijn lach goed interpreteer toen Patrick rood kreeg. Regina kan ik denk ik nog wel van mijn molspoor afhouden, die zit er een beetje doorheen nu ze met mij en Edo opgescheept zit. Pfff, hoezo heb ik geen humor! Wacht maar tot de onthulling, dan valt er genoeg te lachten!

Op het strand zat PJ al klaar aan een tafeltje. Hij legde uit dat we nog één opdracht zouden krijgen, met een prijzenpot van maar liefst 5.000 euro! Een theoretisch bedrag natuurlijk, want ik ga daar een stokje voor steken! PJ had allemaal karaktereigenschappen voor zich liggen. Ik wist natuurlijk aan welke eigenschappen de taken in de opvolgende opdracht gekoppeld waren. Ik zorgde er voor dat ik de moleigenschappen kreeg, had je dat wel in de gaten?
Ik kreeg ‘lef’, want om de mol te zijn heb je dat nodig. Meer dan om kandidaat te zijn in ieder geval. Zag je me gelijk mijn vinger opsteken om dit bordje te bemachtigen?
Ik kreeg ‘je overgeven’, want als mol moet je je helemaal overgeven aan het spel. Slechts dan val je niet op, en kan je je molzaakjes goed regelen. Zoals ik dus al 8 dagen heb gedaan!
Ik kreeg ‘betrouwbaar’, want als je als mol niet betrouwbaar bent kan je nooit slagen in je missie. Dit bordje kreeg ik heel slim door Regina en Edo tegen elkaar uit te spelen. Verdeel en heers!
Het bordje wat ik moest-en-zou-moeten-krijgen was natuurlijk ‘lef’. Want daardoor kreeg ik de ‘kist’-taak in het goudstavenspel.

Tijdens de lunch begon Regina “de ijverige” weer moeilijk te doen over de Mayazin die we gisteren in de auto gehoord hadden. Zucht. Ik weet natuurlijk allang wat we daarmee gaan doen, en dat we dus nog een Mayatolk zullen spreken. Ik had dus helemaal geen zin om de lunch met dit gedoe te verpesten. Edo was ook niet heel enthousiast. Maar Regina sloeg weer door, en haalde een Mexicaan erbij. Nou ja, toen moest ik wel soort van meedoen. Whatever.

In een zandgroeve begon de laatste opdracht van dit feest. Regina mocht de kraan bedienen, Edo moest met een schep in de weer, en ik moest ondergronds. Nu snap je gelijk waarom ik per se ‘lef’ moest hebben. Want welk beest leeft ook al weer ondergronds? Hahaha. Ik kan je wel verklappen, lief dagboek, dat ik dit best eng vond. Gelukkig had ik een lampje, zodat ik niet in ’t donker lag. En een portofoon! Heb je die wel zien liggen. Daarmee was ik continu in contact met iemand van de productie. Ik wist dan ook exact hoeveel goudstaven er gevonden waren. Ik heb me voorgenomen om toe te staan dat we er 3 vinden. Tussen de chit-chat door met dat leuke meisje van de productie, schreeuwde ik af en toe naar Edo. Da’s meer voor uitzending. Edo verstond volgens mij niets van wat ik schreeuwde. Ik klopte 1x dat het goed gaat. Nog wel, want er zijn er nog geen drie gevonden. Op het moment dat ik doorkreeg dat Regina de vierde goudstaaf gevonden had, begon ik direct als een bezettende te kloppen. Die brave Edo trok me er gelijk uit, en maakte zich daardoor best verdacht, want die vierde telde dus niet mee. Goed bezig, Edo! In het nagesprek heb ik me van het domme gehouden. “Ik lig er al zo lang in, we hebben ze vast allemaal al gevonden”, betoogde ik. Proest, hahaha. Ik had acteur moeten worden.

Die middag, tussen de Mayaruïnes, moesten we ons voorbereiden op de finale test. Tjonge, wat duurde dat lang! De minuten kropen voorbij, terwijl ik zonder te zien, naar mijn molboekje staarde. Ik was zo blij toen we weer bij PJ moesten komen. Let’s get it over with!
We ontmoeten eindelijk de Mayatolk waar ik het al over had. Handig ook dat die naast Maya alleen spaans sprak! Na deze voorbereiding legde PJ de Mayakalender uit. Letten jullie goed op? Want hier zit een hint in. Als je mijn geboortedatum vertaald naar de Mayakalender dan komt er “8 BEN” uit. En die maand 8 heet MOL. Voeg hierbij de vele ‘Ikken” (Sch fm 9: That I)die ik heb rondgestrooid over de afgelopen dagen én de “Ik Acht” bordjes, dan komt er “Ik ben mol 8” uit, de achtste Nederlandse mol. Ik ben zo benieuwd of dit gevonden wordt door de fans.
Voor de opdracht legde ik de geboortedag van de mol neer, mijn geboortedag( sch 9: “On the day that I)! En toen ik voor de Mayapriester stond vroeg ik “Wie is de mol?”, in mijn beste Mayaans. En toen wees hij mij aan, want hij moest de waarheid spreken!”. Hihaaa, hoe bruut vind je die? Edo en Regina hebben dit natuurlijk niet kunnen zien, maar jij toch wel? (dgb 9).
Toen de test, met 40 vragen, en de onthulling! Maar die zie jij pas volgende week. Maar je twijfelt nu toch niet meer?

[Voyou]

Op een aantal sites staan berichten dat al uitgelekt is dat het Edo is en dat denk ik ook nog steeds.

Moldagboek
Auteur: Dennis Weening aka Mol 2008

Dag 1. etc etc etc

Ja en? Dat moldagboek is geschreven door een forummer op het WIDM-forum, niet door Dennis zelf! #-o

[Frits]

wel briljant gedaan

[Peter]

Dat zei ik meteen al en ik heb dat programma nog nul keer gezien. Rara, hoe kan dat? :8:

Geen idee, maar Dennis was dus de mol, niet Edo. Degene die dat dagboek geschreven heeft is vrij geniaal. :razz:

[Frits]

ik denk dat het dennis is.

duidelijke mollenstreek door te zeggen dat het een duiveltje is op edo's petje (beetje goed maar niet helemaal)
hij ging wachten op annette, dat vond ik heel verdacht. omdat hij wist dat je snel moest zijn trok hij het zooitje in het begin aan, toen de voorste snel genoeg gingen ging hij zelf om zich niet verdacht te maken met de langzaamste meerijden (van trigt dus). Op het einde zei hij ook dat hij z'n jokers ingeleverd had. Dit klopte ook maar het was er maar 1 (niet meervoud dus). Bij het jokers pakken was hij zogenaamd zo dom om als eerste te pakken. Mol is dan niet verdacht wanneer hij er 1 inlevert (makkelijker om te doen dan wanneer je er drie hebt) en het is weer honderd euro er uit. De mol heeft sowieso zijn jokers ingeleverd.

:

[Voyou]

*HOP*

Wordt dit programma dit jaar weer gevolgd door de forummers?

Ik denk dat Froukje de mol is. Liep in de 2e aflevering bij het geld zoeken een envelop voorbij die op ooghoogte aan de zijkant van een kast hing, terwijl ze wel bovenop de kast aan het kijken was. Bij het kleren inleveren had ze een grote tas met handbagage, leek wel alsof daar nog wat kleren inzaten. En volgens mij had ze ook een zomerjurkje ingeleverd, wellicht voorkennis omdat je die in Noord-Ierland toch niet echt nodig hebt.

[Yzeren Henkie]

*HOP*

Wordt dit programma dit jaar weer gevolgd door de forummers?

Ik denk dat Froukje de mol is. Liep in de 2e aflevering bij het geld zoeken een envelop voorbij die op ooghoogte aan de zijkant van een kast hing, terwijl ze wel bovenop de kast aan het kijken was. Bij het kleren inleveren had ze een grote tas met handbagage, leek wel alsof daar nog wat kleren inzaten. En volgens mij had ze ook een zomerjurkje ingeleverd, wellicht voorkennis omdat je die in Noord-Ierland toch niet echt nodig hebt.

Ja absoluut - blijft een prima programma! Persoonlijk denk ik aan Schiffers of Vivienne. Beide onopvallend verdacht. Schiffers kent natuurlijk alle ins en outs van voorgaande seizoenen. Vond het erg opvallend dat hij de lichte tas had en nog eens rustig kledingstukken wilde tellen; gewoon die waslijn leeghalen en geld binnenhalen! Iedereen kan wel verder met datgene dat ie al aan heeft... Vivienne loopt opvallend vrolijk te doen en het "maatjes"gevoel te kweken... dat vertrouw ik ook niet...

[Mukkus]

Rick Engelkes heb ik een vreemd gevoel bij. Lijkt mij als persoon wel een sociaal type en iemand die het voortouw neemt in een groep. Ik vind hem te afwachtend, te weinig initiatief nemend. Kijk imo eerst naar anderen wat zij gaan doen en hangt teveel op de achtergrond. En een mol hoeft natuurlijk niks te doen, als anderen het al verklooien.

Ik hou het voorlopig op die Engelkes.

Sebastien Labrie is het niet, die is veel te fanatiek met het spelletje bezig, haalt veel te veel geld binnen. Die was verschrikkelijk overactief bij de eerste opdracht met die 'opstellingsfoto'.

[Yzeren Henkie]

Rick Engelkes heb ik een vreemd gevoel bij. Lijkt mij als persoon wel een sociaal type en iemand die het voortouw neemt in een groep. Ik vind hem te afwachtend, te weinig initiatief nemend. Kijk imo eerst naar anderen wat zij gaan doen en hangt teveel op de achtergrond. En een mol hoeft natuurlijk niks te doen, als anderen het al verklooien.

Ik hou het voorlopig op die Engelkes.

Sebastien Labrie is het niet, die is veel te fanatiek met het spelletje bezig, haalt veel te veel geld binnen. Die was verschrikkelijk overactief bij de eerste opdracht met die 'opstellingsfoto'.

Ik vond Rick anders erg opvallend aan het mollen bij het reuzenrad - naar mijn idee iets te opvallend; overdreven nerveus proberen iets uit te leggen... Dat maakt hem in principe wel verdacht, maar ik denk iets te opvallend.
Sebas en ook Dennis zijn veel te actief met het spelletje bezig idd...

[Bocaloca]

Moet straks de tweede aflevering nog even kijken
Na de eerste aflevering dacht is viv / die radio aap of Rick

[Balthazar]

Linda.

[kuiper]

Wij volgen het thuis ook met z'n vieren. We houden zelfs bij wie we denken na elke aflevering. Even kijken wie het vaakst de mol goed had geraden.

[Bocaloca]

Paula, Anniek of Rick

[Gerben Zonderland]

Rick Engelkes heb ik een vreemd gevoel bij.

Ik krijg sowieso een vreemd gevoel als ik Rick Engelkes zie.... :-&

[Voyou]

Paula, Anniek of Rick

Anniek is volgens mij afgevallen als mol, de mol kan toch nooit een rood scherm krijgen? Volgens mij was het ook gewoon 'geluk' dat ze die vrijstelling vond, ze ging als derde dat donkere pakhuis in.

@ Yzeren Henkie: Hans vond ik in de eerste aflevering bij die foto-opdracht met die camera's iets te opvallend mollen door er heel lang over te doen om naar z'n camera te lopen. Tevens zette hij zichzelf buitenspel bij de topito-opdracht daarna door niet snel zijn vinger op te steken, lijkt me niet handig als mol.

Blijft toch het mooie van dit programma, iedereen doet wel iets verdachts en zodra je iemand verdenkt als mol bagatelliseer je alle aanwijzingen voor de anderen :

[Bocaloca]

Ik dacht meer, ze krijgt een rood scherm, heeft alles fout ingevuld en heeft die vrijstelling toch
Iedereen weet nu dat Anniek het niet is, dat is mijn ogen te makkelijk
Maar je hebt wel gelijk, mollen krijgen geen rood scherm. naja die weten ook alles

Paula moet ik donderdag even naar 1 punt kijken, doet ze het weer, of het vervolg dan ga ik steeds meer richting Paula

[Peter]

Mol kan idd best een rood scherm krijgen als die toch weet dat er niemand weg hoeft. Denk zelf Dennis. Zei in de 1e aflevering weliswaar als enige dat ie de mol niet wilde zijn, maar vervolgens werd er gevraagd "zeker weten?" en t antwoord daarop hebben we nooit gehoord, alleen dat hij vervolgens tegen de andere zei 'nee' te hebben gezegd, maar dat kan natuurlijk ook een leugen zijn. Sindsdien let ik al extra op hem en zou me niks verbazen als hij t is. Maar na pas 2 afleveringen kan t natuurlijk nog alle kanten op.

[AssyriskaFF]

Ik denk Paula, Hans of Rick. Die opdracht met dat reuzenrad vond ik Rick heel verdacht.

[Peter]

Die opdracht met dat reuzenrad vond ik Rick heel verdacht.

De mol zou mi nooit zo opvallend alles fout laten lopen. Ligt gewoon te voor de hand, iedereen roept nu Rick en alle vorige edities was t juist diegene die lange tijd niemand vermoedde. Rick lijkt me meer iemand die het spel goed speelt, incl. zichzelf verdacht maken.

[kratovsk]

Paula of Dennis wat mij betreft. En dan hoop ik op Dennis (wel heel fel over die tas), want die Paula loopt wel heel opzichtig te falen en afwezig te zijn.

[Peter]

Paula ligt veel te voor de hand inderdaad, net als die Sebastiaan en Rick. Die spelen het spel gewoon. Ik denk Dennis of Anniek.

[AssyriskaFF]

Die Anniek en Hans moeten of doof zijn of die Anniek is aan het mollen en bewust veel ( en wellicht hard) aan het praten. En Frouwkje merkt niet eens dat haar boekje kwijt is. Paula is idd heel opzichtig dus verdenking wordt steeds minder.

[Mukkus]

Ik ga nog steeds voor Rick, met Anniek als goede tweede.

Tijdens de theater-opdracht stond Rick wat stilletjes tegen een muurtje, terwijl de rest door elkaar heen brulde. Ik zag daar echt een Mol staan te genieten....

[Voyou]

Uit het mol-dagboek:

"Wel grappig dat Hans er nu met een molboekje vandoor is! Hij zal nog opkijken als hij thuis z'n tas uitpakt."

Dit zou een wel hele duidelijke hint zijn naar Sebastiaan, die volgens mij als enige weet waar Froukjes molboekje is gebleven. Zelf denk ik niet dat Sebastiaan de mol is, hij is te opvallend.

Ik bij Froukje als mol, bij die telefoonopdracht kreeg Paula veel commentaar dat ze niemand te pakken kreeg terwijl Froukje ook niet aan het bellen was. Dit was echter veel minder opvallend en zou dus veel meer bij een mol passen. Ook ging Froukje doodleuk Paula proberen te helpen met bellen, kostte allemaal weer tijd. Alleen kan ik het 'kwijtraken' van het molboekje niet echt plaatsen, lijkt me geen handige actie als mol..

[Mukkus]

Uit het mol-dagboek:

"Wel grappig dat Hans er nu met een molboekje vandoor is! Hij zal nog opkijken als hij thuis z'n tas uitpakt."

Het mol-dagboek wordt niet bijgehouden door de mol zelf, maar door iemand van de redactie van 'wie is de mol?'....

[kratovsk]

Na vandaag een duidelijke Dennis.

[Treesong]

Ik weet het antwoord!

Wie is de Mol? De Mol is The Mask! =D>

[Voyou]

Gelukkig Paula eruit, die deed echt HE-LE-MAAL niets in die 4 afleveringen

Ik geloof eerlijk gezegd niet dat dat geld echt gejat is, zal wel weer een streek van Sebastiaan zijn. Dennis had het trouwens goed voor elkaar, in een tent met Vivienne en Froukje =D>